6
de naam dankt. Door die witte vlek geleek de rups op
een vogelexcrement, wat mogelijk ook de opzet is. Pas
na de derde vervelling brak de groene kleur van de vol
wassen rups door het zwart en tekenden de zwarte ban
den met de rode vlekken zich duidelijker af, de witte
vlek was nu verdwenen. Opmerkelijk is dat de jonge
rupsen bij de minste verontrusting hun vork uitstulpten,
als gevolg waarvan het kweekglas bezwangerd werd met
de zure lucht, vermengd met die van de venkel. Naar
mate zij groter werden, waren hun reacties dienaan
gaande echter trager of bleven geheel uit, wat de vraag
opwerpt of zij aan de storingen gewend raakten of dat
zij meer en meer op hun uitmonstering gingen vertrou
wen. Een probleem temeer om te worden opgelost.
Van de vierentwintig rupsen verkreeg ik evenzoveel
poppen, die gezien het vergevorderde jaargetijde de win-
terrust ingingen. Teneinde het verliespercentage, dat
vrij zeker buitenshuis zou optreden tijdens de overwin
tering, zo gering mogelijk te houden, hield ik hen in een
koele kamer, waar hen op geregelde tijden een regenwa
terdouche werd toegediend. Achteraf gezien bleek dit een
goede maatregel te zijn, want het volgende voorjaar was
somber, te koud, te vochtig met te weinig zonuren.
Aangezien de kamertemperatuur meerdere graden meer
bedroeg dan die buitenshuis, begonnen de poppen reeds
half mei uit te komen. Ingevolge het sombere weer ble
ven de vlinders rustig zitten, pas wanneer de zon een
moment de kooi bescheen, gingen zij tot actie over.
Aan vrijlating viel met het oog op het veel te koude weer
type niet te denken, ook was het zinloos de prachtige
dieren zich in de kooi te laten stukvliegen, waarom ik
er maar toe overging hen voor de collectie te doden.
Uitgezonderd de laatstuitgekomene, dat als fotomodel
moest fungeren, daarnaast echter ongedacht een belang
rijke rol mede zou spelen.
Gemakshalve posteerde ik het latente exemplaar aan een
steunstokje van een naast de kooi geplaatste potplant,
waar het rustig met toegeklapte vleugels bleef zitten.
Tot mijn schrik en verwondering opende het snel en hoor
baar wijd de vleugels toen ik op nagenoeg een meter pas
seerde, daarbij de felgekleurde bovenkant exposerend,
en zeker tien minuten doodstil bleef zitten. Pas dan
