(prnfawfe imwbê»
Wie in het voorjaar de door een schilderachtig landschap
voerende wegjes en wandelpaden langs de duinzoom van de
Schouwse Westhoek voor z'n voettochten heeft uitgekozen
kan op vele plaatsen langs de kant narcissenplanten aan
treffen. Meestal echter zonder bloemen. Het is hier n.l.
een gewoonte om, zodra de bloemknoppen zich nog maar
nauwelijks boven de grond vertonen, deze weg te plukken
om ze thuis in bloei te laten komen. Door het veel te
vroege pluktijdstip zijn de stengels dan natuurlijk veel
te kort. Maar de gedachte dat ze anders toch door ande
ren worden meegenomen zal wel de voornaamste aanleiding
zijn tot deze geforceerd-vroege oogst!
Van de fraaie aanblik van toch tot bloei gekomen planten
kan, zij het op enige afstand, worden genoten indien de
wandeling langs de achterkant van het bos van het Slot
Haamstede wordt gemaakt.
Plaatselijk staan ze daar langs de bospaden en zelfs in
het bos in groot aantal. Een beetje beschermd door de
puntdraadafrastering van het Slotgebied. Denk overigens
niet dat er daar nooit eens van worden weggepikt! Maar
de kans om op heterdaad te worden betrapt zit er daar
wel in en schrikt sommigen nog wat af.
De vraag wordt nogal eens gesteld of dit nu allemaal de
echte wilde narcissen zijn, waarvan in de "Flora" wordt
vermeld dat zij vroeger (en misschien nog wel) op een
paar plaatsen in het oosten van ons land en in Zuid-
Limburg groeiden (groeien)
Het antwoord is ontkennend. Ze zijn n.l. afkomstig van
de narcissenkultuur die al van het begin dezer eeuw op
de zandgronden langs de duinen was gevestigd. Hoe ze zo
massaal in het Slotbos en in mindere mate langs wegen
en slootkanten terecht konden komen moge uit het volgen
de blijken.