4J
zover we weten niet oostelijker dan halverwege Melissante-Dirksland
Eenzelfde geval doet zich voor bij het iets kleinere spannertje
Mesotype virgata een kustdier, dat slechts in enkele exemplaren
ook gevonden is in Z.O. Limburg. Van deze vlinder had zich een echte
•5^ populatie gevormd in Melissant, de enige geregelde vindplaats in
het binnenland, aan dezelfde dijk waar o.a. ochrearia vliegt. He
laas is deze dijk door de intensieve begrazing en het gebruik van
kunstmest volkomen ontluisterd en daarmee is de kolonie van virgata
helemaal verdwenen.
Zo zouden nog talloze voorbeelden gegeven kunnen worden van versprei
ding tot een bepaalde lijn, van het verdwijnen van sommige soorten
en van recente gebiedsuitbreidingen, maar dat zou voor de lezer een
vermoeiende opsomming worden.
Liever wil ik nog even stilstaan bij de vraag: zijn er interessante
biotopen op Flakkee? Nu, die zijn er genoeg. En wat het sterkst
boeit is de afwisseling, de korte afstand waarop de meest bijzondere
terreinen bij elkaar liggen.
Daar zijn allereerst de duinen, die niet in alle opzichten de even
knie zijn van die op Voorne en Schouwen. Maar het schurvelingen-
landschap is heel specifiek voor de kop van Goeree. Een bijzondere
vangst daar is Epinotia cinereana Hw.een bladroller die verder
alleen in Heemskerk gevonden is. Het biotoop kennen we overigens
nog niet precies.
Daarnaast hebben we de gorzen, met de Kwade Hoek als een soort over
gangsgebied tussen duinen en gors. Een belangwekkende vondst deed
ik in '78 op de Kwade Hoek: Epichnopterix retiella Nw.een Psychide
of zakjesdrager, zo genoemd omdat de rupsen zich een zakje spinnen,
o.a. van grassprietjes (fig. 4). Deze vangst is daarom vermeldenswaard
omdat elders in ons land alleen enkele vindplaatsen bekend zijn van
de zandgronden, terwijl de soort in Engeland beperkt is tot zilte
graslanden. Dit is dus de eerste vangst hier in het 'Engelse bio
toop' Het is eveneens aardig om uit de duinen van de Kwade Hoek
Stenoptilia zophodactyla Dup. te noemen, een vedermot waarvan de
rups op duizendguldenkruid leeft. Ik doe dat vanwege de fraaie mi
micry. De rupsjes zijn groen en daarom op de planten moeilijk te
vinden. Ik kreeg er dan ook alleen maar een in handen door duizend
guldenkruid uit te schudden. De rups werd in een goed gesloten potje
opgekweekt en groeide goed. Tot mijn verbazing vond ik na een week
niets meer en ik moest bijna geloven aan een mirakuleuze ontsnap
ping. Tot ik het takje duizendguldenkruid beetpakte, waarop het
fig. 3 Mesotype virgata H. fig. 4 Popje van
jEpichnopterix retiella Nw.
