ste klap bij de groep van akkeronkruiden gevallen is. Begrijpelijkgezien de grote veranderingen in de on- kruidbestrijding die zieh de laatste 86 jaar hebben afgespeeld. Door het gebruik van chemische bestrijdings middelen wat tegenwoordig de meest gangbare en effek- tieve manier van onkruidbestrijding is, zijn veel soorten uit deze groep verdwenen. Door het gebruik van kunstmest en grote hoeveelheden organische mest zijn soorten van voedselarme akkers achteruit gegaan. Zowel de meststoffen als de chemische bestrijdings middelen spoelen gedeeltelijk via de akkers in de sloten. Logisch dat ook water- en oeverplanten sterk achtexu.it zijn gegaan. Ook het ongekontroleerd lozen van afvalstoffen van industrie of rioolwater wat en kele tientallen jaren geleden nog veel gebeurde heeft een aandeel gehad in de achteruitgang van water en oeverplanten. Gelukkig dat er hu strengere eisen k gesteld worden aan lozingen op water. w. Zo zijn ook de meest schadelijke kunstmestsoorten en bestrijdingsmiddelen reeds vervangen door minder schadelijke middelen. De geleidelijke terugkomst van de kikker in onze slo ten wijst er toch wel op dat de kwaliteit van het water in de afgelopen 10 jaar weer wat verbeterd is. Door een verscherpte zuivering van graszaadmengsels zijn de graslanden in soorten-variatie teruggelopen. Veel van de Zeeuwse heide- en veenterreinen zijn om gezet in meer produktieve gronden waardoor het milieu voor heide- en veenplanten is verdwenen; waar heide planten op akkers voorkwamen, heeft het gebruik van kunstmest veel soorten doen verdwijnen. Duinplanten vormen in Zeeland een belangrijk deel van de flora. Door onttrekking van grote hoeveelheden natuurlijk grondwater uit de duinen ten behoeve van de ctrinkwaterproduktie zijn er een aantal soorten duinplanten door verdroging verdwenen. Onkruiden blijken dus de meest verdrukte soorten te zijn. Waarom worden er door natuurbeschermingsorga nisaties geen akkers gekreeërd waarop, door aangepast gebruik dus anno 1900, akkeronkruiden een kans krij gen zich te vestigen. Ze zijn toch even goed als bloemdijken of welen de moeite waard om behouden te blijven? Laten we hopen dat de volgende lijst van verdwenen soorten niet meer zal aangroeien. Beter is het door een goed natuurbehoud en natuurbeheer de lijst in te krimpen. Geef planten weer een kans zich te vestigen door milieus te scheppen waarin ze zich thuis voelen. Niet een plantensoort is zeldzaam maar zijn milieu waarin hij thuis hoort is zeldzaam. Jeannet Vermuë.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1982 | | pagina 13