zocht, maar het is nooit van grote omvang geweest. Dit in tegenstelling
tot het zoeken van eendeneieren. Die werden hoofdzakelijk langs de sloot
kanten gezocht en men behoefde niet langdurig op andermans grond te komen.
Wat ook verdween.
Door de ramp van februari 1953 en de daarop volgende herverkaveling ver
dween een bijzonder gevarieerd weidegebied. Tegen de duinen lagen schra
le graslanden van zeer droog tot nat.
In het midden van Schouwen scheidden honderden slootjes, kleine, veelal
drassige en ziltige percelen, die nog vroeger 's winters geheel onder
water stonden. In het westen verzoetten deze sloten door het afvloeien
de duinwater.
Een deel van het gebied werd doorsneden door enige nauwelijks berijdba
re, geheel begroeide wegen, waarop de karresporen nog met moeite te vin
den waren. Zij werden alleen gebruikt om het vee in het voorjaar naar
de weilanden te brengen en in het najaar weer terug te halen. Een omstan
digheid die volstrekte rust garandeerde. Alle mogelijkheden waren voor
handen en werden door de weidevogels benut.
Toch hebben deze weidegebieden toen niet de belangstelling gehad van de
vele vogelmensen die ons eiland bezochten, die zij verdienden. De reden
kent u al. Zij werden in de eerste plaats geboeid door de duizenden
broedende meeuwen en sterns. Buiten de broedtijd waren het de vele over-
tijende steltlopers en bijzondere doortrekkers die alle aandacht opeis
ten. Na de herverkaveling bleven voornamelijk rechte kavels bouwland
over met nog spaarzaam wat weidepercelenEr broeden thans meer kieviten
op het bouwland dan op de weilanden. Ook vele paren kluten hebben de
laatste jaren op het bouwland gebroed.
De Vogelwacht Schouwen-Duiveland.
In 1949 werd de Vogelwacht Schouwen-Duiveland opgericht.
Aanleiding was om controleurs-vogelwet een organisatie te geven. Het wa
ren er elf in de begintijd.
Controleurs-vogelwet en een aantal van de leden bewaakten toen regelma
tig terreinen. Over het effect valt weinig te zeggen. Het is althans
niet bekend dat er veel opgetreden is tegen eierrapers of vogelverstoor
ders. Personen die jarenlang broedterreinen bewaakten vertelden mij dat
zij nooit iets gezien hadden, waartegen zij in actie moesten komen. Mo
gelijk ging er een voldoende preventieve werking van uit.
De Koudekerkse-inlaag werd zeer intensief en effectief bewaakt. De bewa
ker kon destijds niet naar de kerk als hij voor die paar uren geen ver
vanger kon krijgen.
