49
Geboeid was men ook door de duinvorming daar. Strandduintjes soms met
grillige vormen, groeiden aaneen tot een nieuwezeereep. Foto 5 uit 1948 geeft
een beeld van deze jongste duinen. Erachter ontstond een vallei die langza
merhand verzoette en waar interessante planten als Parnassia groeien.
Het strand zelf bood vaak verrassingen in de vorm van het aanspoelsel. Vooral
in het fijne gruis dat aanspoelt bij oostenwind kon je van alles vinden:
barnsteen, fossiele horentjes. Je moest er voor door je knieën, zoals op foto 6
(28 april 1940) te zien is, waar we Wim de Vos in het midden zien.
