de polder Burgh-en Westland. Een tijdlang is daar ook Oostindische kers ver
bouwd (foto 28). Het oude Westenschouwen met een paar open wei landen en
oude huisjes en de herberg „Westenschouwen's Welvaren" was landschap
pelijk zeer fraai. Foto 29 laat de bloeiende meidoorns zien tussen het weiland
van de Fam. Boot en het Hoge Hillebos.
De N.J.N.ers genoten op deze duintoppen. „Schitterend waren de uitzichten
die we hadden vanaf de toppen der duinen over de bossen, de schitterende
vlakten, aan de andere zijde weer begrensd door nieuwe toppen, het prachti
ge meertje onder in de vallei, de zee en de Schelde. Hoog zweefde de Zilver
meeuwen door de blauwe lucht. Alle beschrijvingskunst moet hier te kort
schieten. Dit is een van Schouwens mooiste plaatsen" (Excursieverslag 14 ju
ni 1942).
De duinen ten westen van Burgh hadden 50 jaar geleden nog vele vochtige
valleien en meertjes. Een plant die zich daar thuisvoelde was bijvoorbeeld
