11 dende weidevogels en overwinterende ganzen. Er werd hoofdzakelijk ex tensieve veeteelt bedreven. Begin 1977 ging de Westplaat over in andere handen, waarbij de nieuwe eigenaar ingelicht werd omtrent de konsekwen- ties die de Natuurbeschermingswet ten aanzien van het terreingebruik heeft. Maar het ging fout. Gesteund door gunstige adviezen van Landbouw startte de nieuwe eigenaar op de Westplaat een modern rundveebedrijf met inmiddels ruim 100 stuks rundvee. Daartoe dempte men tussen 1977 en heden achtereenvolgens sloten en greppels, reed men gier uit, werden laag gelegen terreinen opgehoogd, een betonpad aangelegd en, het voor lopige summum, in het voorjaar van 1983 het gehele natuurmonument ge draineerd. Al deze aktiviteiten sluit de Natuurbeschermingswet uit, ten zij men hiervoor vergunningen verworven heeft. Natuurliefhebbers die de Westplaat regelmatig bezochten, zagen het gebied met het jaar verloede ren. Ambtenaren van Staatsbosbeheer en kontroleurs Natuurbeschermings wet poogden aanvankelijk in overleg met de eigenaar de zaak te schikken. Zonder sukses. Toen echter betonpaden en drainage op het toneel kwamen, won het inzicht veld, dat deze taktiek geen zin had. Immers, de geloof waardigheid kwam in het gedrang, want wat is het effekt van een wet in dien dissidenten bemerken dat er geen sankties zijn of deze niet worden toegepast. Inzake de drainages werden dan ook procesverbalen opgemaakt waarna onze inlichtingen doodliepen. Met in het achterhoofd de weten schap dat Natuurbescherming bij Landbouw is gedeponeerd, waarbij ten aanzien van de Westplaat momenteel beide belangen recht tegenover el kaar lijken te staan, heeft onze vereniging bij minister Braks er schrif telijk op aangedrongen gebruik te maken van de bevoegdheden die de Na tuurbeschermingswet biedt teneinde de oude toestand op de Westplaat te laten herstellen. Zulks voor de vogels van de Westplaat en om de Natuur beschermingswet niet te laten degenereren tot een farce. Zo kwam het dat wij in het voorjaar van 1984 de opdracht kregen de West plaat van Sommelsdijk te tellen op broedvogels. Dit had tot doel om bij het proces ook tellingen van derden te hebben. De boer van dat land had immers diverse procesverbalen om die drainage weg te halen naast zich neer gelegd. Als deze cijfers gelijkluidend zouden zijn aan die van S.B.B. zou dit bij het proces zwaar door kunnen wegen. Vanzelfsprekend was, dat die boer niet zo blij was als er weer iemand op zijn land liep te voge len. Dus het was wel uitkijken geblazen geworden en dan niet alleen voor die boer, maar ook voor de koeievlaaien die daar talrijk lagen verspreid. Eerst hadden wij nog gevraagd of wij er een observatiehut neer mochten zetten, zodat we goed de vogels konden bekijken, maar dat vond die boer niet zo leuk en toen wisten wij pas goed hoe de zaak ervoor stond. In het vervolg moesten wij èn de vogels, èn de boer, èn de vlaaien in de gaten houden.

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1985 | | pagina 15