2
Waar bleef de vertrouwde muziek uit mijn jeugd
als we in het voorjaar langs de inlagen fietsten
met de ontelbare Grote sterns? Foto: Henk Harmsen.
in het voorjaar langs de inlagen fietsten. De jaarlijks terugkerende
feestmuziek van de ontelbare Visdiefjes, Grote Sterns, Dwergsterns en
Kokmeeuwen, die hun bruiloft vierden. We zijn nog blij met de schamele
resten die overbleven en we proberen weer iets van die oude luister te
rug te krijgen. Ik ben er vast van overtuigd dat het zal lukken. Als
je de biotoop weer geschikt maakt zullen de vogels ook weer terug komen.
En zo lang ze niet terug zijn, hebben wij nog iets vergeten of iets ver
keerd gedaan. Enkele tonnen Zilvermeeuwen in de Meeuwenduinen is geen
kompensatie voor het verlies in de Inlagen: winst aan biomassa hoeft
geen winst aan natuurwaarde in te houden. De oorlog en de februariramp
van 1953 zijn over Schouwen gegaan en hebben hun sporen nagelaten. De
weggetjes, wekkenssloten en vaarten moesten verdwijnen. In plaats
daarvoor kwam een verkaveling als in de nieuwe polders. Ik weet het, er
moest iets gebeuren, anders zou een rendabele landbouw niet meer moge
lijk zijn. Maar het gehele aspekt van de Schouwse polder is wel verdwe
nen. We hebben het nu toch over winst of verlies van de NATUUR?
Zo zou ik nog tijden lang kunnen doorgaan. Dat hoop ik later nog eens
te doen. Het gaat mij nu om de teneur van de gewaardeerde bijdrage van
Sipkes en zijn vraag "Is de natuur op Schouwen achteruit gegaan in de
afgelopen 50 jaar?". En de teneur die ik uit zijn stukje proef is: "Het
valt allemaal wel mee". Er is ook winst. Ja, maar die winst had er even
goed kunnen zijn zonder, of met veel minder verliezen. Denk alleen maar
aan een wandeling, die Sipkes ook ongetwijfeld meerdere malen gemaakt
heeft, van de Wilhelminahoeve van boer Van Sluys in die dagen naar de
