ISülIWpl
HH
Tongvaren (Phyllitis scolopendrium)Naar aanleiding van de vermelding
vorige keer kreeg ik het volgende berichtje van Jan Meerman: Al sinds
jaren groeien 10-tallen Tongvarens op een verweerde muur bij het Groene-
woudsweegje in Haamstede.
Bijenorchis (Ophrys apifera)2 bloeiende exemplaren op het Grevelingen-
strand langs de Grevelingendamzomer 1985. Helaas zijn deze 2 planten
uitgegraven. Vinders: medewerkers van de Rijksdienst voor de IJsselmeer-
polders. Enkele jaren geleden is een nieuwe vindplaats van de Bijenor
chis aan de zuidkust van Schouwen aangetroffen. Behalve in de krijthel-
linggraslanden in Zuid-Limburg komt deze orchidee alleen sporadisch in
het kustgebied voor. In Zeeland lijkt het aantal groeiplaatsen (o.a.
in wegbermen en slootkanten) de laatste jaren toe te nemen.
Geelhartje (Linum catharticum)meerdere exemplaren op de met schapen
begraasde buitendijk bij Dreischor, zomer 1985. In de bekende boeken
'Wilde Planten' wordt Geelhartje een indicator-soort genoemd voor bijzon
dere milieu-omstandigheden: een geleidelijke overgang van een voedsel
rijk naar een voedselarm milieu. Zo'n gradiënt-milieu kan door de hel
ling van een dijk aanwezig zijn. Vaak komen in de buurt van zeldzame
planten andere bijzondere soorten voor. Dat is ook hier het geval; o.a.
Trilgras (Bevertjes) en Zeegroene Zegge groeien ook op deze dijk. Vin
ders: medewerkers van de Prov. Planol. Dienst. Geelhartje is door hen
ook in de inlaag bij Ouwerkerk aangetroffen.
Watergras (Catabrosa aquatica) in sloten in de buurt van de Krayestein-
v/eg bij Haamstede, zomer 1985. De slootvegetatie in Zeeland is in het
algemeen soortenarm vanwege het zoute water. Bij de duinen is het water
echter zoet en hier blijkt o.a. deze zoutmijdende soort voor te komen.
Watergras is zeldzaam in Zeeland en komt voornamelijk voor in de sloten
van Noord- en Zuid-Holland en Utrecht. Kennelijk zijn de sloten bij de
Krayesteinweg nogal voedselrijk, want Watergras komt vooral voor in
stikstofrijk water. Vinders: medewerkers van de Prov. Planol. Dienst.
Kleine rupsklaver (Medicago minima), op de Blooisedijk bij Zonneraaire,
zomer 1985. Een zeldzame klaversoort, waarvan het voorkomen in Neder
land voornamelijk tot het Deltagebied beperkt is, en dan voornamelijk
tot de duinen. Het zwaartepunt van de Europese verspreiding van deze
soort ligt rond het Middellandse-ZeegebiedDoor de relatief zachte win
ters in Zuidwest-Nederland is het Nederlandse voorkomen beperkt tot on
ze contreien. Zoals meerdere planten die kenmerkend zijn voor de duinen,
komt dus ook deze soort voor op één van de oudere Schouwse polderdijken,
