De Koekoek was dit jaar niet een echte lentebode. Op 26 maart 's morgens
klonk zijn roep heel bescheiden voor de eerste keer. Op 28 maart 's mid
dags zagen we hem langs het struikgewas vliegen. Als een Sperwer en je
moest goed kijken om de duidelijke scherpere vleugelspits te onderschei
den
Het gehele voorjaar worden we nadrukkelijk met zijn aanwezigheid gecon
fronteerd. Eerst door het aanhoudend, toch wel welluidend, geroep en
later door een dikke jonge Koekoek, die zich zittend op het grasveld
door een paartje af en aan vliegende graspiepers laat bedienen.
Hij veroorzaakt niet alleen onrust bij de zangvogels, waarvan de Kwik
staart, de Mezen en de Lijster hun vertrouwde plekje al weer opgezocht
hebben. Ook een aan de achterzijde van het huis slapende zoon raakt in
staat van razernij bij de eerste tonen van zijn "voorjaarsbuurman", die
vanaf vier uur in de morgen vanuit een zeer nabije boom van zijn aanwe
zigheid luidruchtig blijk geeft.
Enkele jaren geleden hadden we twee Koekoeken in het gebied, die elkaar
iedere morgen de ruimte betwistten en om zeven uur in zodanige staat van
opwinding verkeerden, dat ze zich in hun "koekoek" verslikten en nog
slechts een stroom van "gekoek en gehik" wisten voort te brengen.
Toen een paar Eksters zich kwam vestigen veranderde de situatie. Ze
bleken elkaar zeer slecht te verdragen en dagelijks vonden heuse gevech
ten plaats tussen de Koekoek en Ekster. Als gevolg hiervan bleef slechts
één Koekoek over die zich aanmerkelijk rustiger gedroeg. We zagen de
Eksters met gemengde gevoelens komen, maar hebben na twee jaar niet de
indruk dat de zangvogelstand ernstig benadeeld wordt. Het enige wat met
zekerheid geconstateerd is, is dat de Houtduiven geen jongen groot ge
bracht hebben door verstoring van de Ekstprs, We hebben vorig jaar ook
de jonge Putters en Groenlingen gemist. Maar of de Eksters hier de schuld
van zijn?
We hebben zelf ook de zeer welig groeiende distels voor een groot gedeel
te doen verdwijnen.
