mt of tien. varen zagen wj
een plaat "de hbggenplaat",
honden.Tot vandaag-, vraag
\hn inhet begin, inderdaad
lat hjgewoon wist, dat ze
s dichter naar de plaat en
Peer argwanend kijken,
niet rechtstreeks naar de
tf hij er langs 2on gaan
z moment ging het roer
boot met volle kracht naar
den probeerden nu zo snel
'er te komen, dat viel niet
i jonge Zeehondjes vaak hu'
5 sloegen de moeders het
in het water in .Echter, tién
'Zalm sloeg het beestje met
hndom zagen wj nu tien-
imen.
de oorlog, hadden wj&en.
ferbrandy; een man meteen
irote snor, de dieren laken
•brandy's]
r.y
Nu was het zo, dat het de jager om de jongen
te doen was. Van ket mooie zachte huidje
het bont- werden damestassen,schoenen en
bontmantels gemaakt-sealskinj de huiden
van de volwassen robben brachten niets op.
Zolang moeder enjong bij elkaar bleven,had de
jager niet veeJkans, de moeder dook bijtijds
waarbij ze vaak,"•wederom met haar voorvin-
het jong mee onderduwde. En als 2e onder
doken, dan wist zelfs 'Zalm niet, waar 2e
boven zouden komen .tiet gebeurde wet dat
ze onder de boot doorzwommen en honderd
meter verder weer te voorschijn kwamen.
<-Maar ze bleven nieuwsgierig.^
De jager schoot toen een schot hagel tus
sen hen door, waardoor ze schrokken en
uit elkaar geraakten,daarna had hij niet
voel moeite om het onervaren zeehondje
te schieten. Nu kwam daar nog wel een be
paalde techniek bij, de jager kon alleen-
schieten wanneer hj in de richting van het
beestje voer en niet te ver verwijderd was.
Want het hondje begon -nadat het genaakt
was'vri/wel onmiddellgk te zinken.
De boot moester dus zeer snel bjzjn,
Zalm hing dan over de reling en greep nog
juist het hondje en slingerde tiet de boot in.
Wy hebben die dag honderden Zeehonden gezien,
en Talm... schoot Zesjonge hondjes, doch
voor één was hij te laat; die Zonk te vlug.
tij zei: die heb ik verloren.
