Foto's van Goeree-Overflakkee
Tijdens de jaarvergadering van de Vereniging op 1 mei j.l. heb ik een
lans gebroken voor het fotografisch vastleggen van natuur en landschap
op Goeree-Overflakkeevooral in de buitendijkse gebieden. In oktober
1986 is de stormvloedkering in de Oosterschelde in gebruik genomen en
in het vroege voorjaar van 1987 zal de Philipsdam worden gesloten. Met
deze sluiting verdwijnt het laatste zoute getijdewater langs de oevers
van het eiland. Daarna blijft als zodanig alleen de echte zeekust nog
over en zullen de gorzen van de Kwade Hoek ons - hopelijk nog zeer
lang - kunnen herinneren aan het typische aanwaslandschapdat eens
langs alle oevers te vinden was.
Hoe die gebieden er in werkelijkheid uitzagen, is dan alleen nog maar
op foto's en andere afbeeldingen te zien. Als die tenminste gemaakt zijn
Zelf heb ik in de zestiger jaren zo goed mogelijk geprobeerd een aantal
"voorbeeldgebieden" fotografisch vast te leggen. Het ging voornamelijk
om de duinen en het gors op de Punt van Goeree, de inlaagjes daarnaast
(met de Preekhilpolder)delen van de Slikken van Flakkee, en de oevers
van de HellegatsdijkIk besefte heel goed dat er nog veel meer inte
ressante terreinen waren, maar het was zo al nauwelijks bij te benen
(letterlijk)Met de afsluitingen van de Brouwersdam, de Haringvlietdam
en de Volkerakdam rond 1970 veranderden deze gebieden vrijwel op slag,
en begonnen de ontwikkelingen die tot de huidige landschappen hebben ge
leid. Het is een boeiende bezigheid om de oude plekjes weer op te zoeken
teneinde vanaf dezelfde standpunten dezelfde foto's te maken, zodat de
grote veranderingen exact kunnen worden nagegaan. Al loop je dan soms
met kromme tenen in je laarzen vanwege alle onnodige vernietigingen die
je tegenkomt
Ik hoop binnen afzienbare tijd een indruk van die oude fotoverzameling
te geven op een dia-avond van de Vereniging. (Heeft intussen plaatsge
vonden, met fraaie dia's, onder grote belangstelling vertoond; Red.)
Waar het nu om gaat en waarom dit stukje is geschreven, is het feit
dat de laatste zoute getijwateren er nu nog zijn: vooral de slikken
langs de Hellegatsdijk en ter hoogte van Oude Tonge met zijn getij
haven. Ik zou de enthousiaste natuurfotografen (van de Vereniging)
uit die buurt willen opwekken om daar nog wat rond te zwerven geduren
de de laatste maanden dat deze gebieden nog redelijk origineel zijn.
Als je beseft wat je daar gaat verliezen, dan blijkt wel hoe waarde
vol dit gebied voor je is. Uiteraard moet er bij zo'n fototocht goed
op worden gelet dat niet te veel vogels worden gestoord, maar de slik
ken zijn uitgestrekt, en kunnen een enkel bezoek op één plaats wel
aan
In een latere fase kan worden geprobeerd, binnen de Vereniging een
overzicht te krijgen van de fotoverzamelingen van het eiland en zijn
