Twee gedichten
Natuur
Kees de Kraker
Een aantal jaren geleden was ik in Duitsland voor Zeearendbewaking. Lezend in het tijdschrift „Natur"
van Günter Stern, zag ik enkele gedichten die me erg aanspraken. Ik heb ze toen (vrij letterlijk) uit het
Duits vertaald.
Bij het eerste gedicht hoeven we niet uitsluitend te denken aan een Amerikaanse president, ook allerlei
regionale en overige politici uit ons eigen landje staan wat dat betreft hun mannetje.
De praktijk van het tweede gedicht zien we vrijwel dagelijks in onze omgeving.
De enigste milieuvervuiling
die hem wel eens teveel werd
was de plotselinge bladval
in de late herfst, verkondigde
de Amerikaanse president
voor een gezelschap industriëlen.
Toen mijnwerkers uit West-Virginia
in maart 1981 in Washington
voor betere arbeidsomstandigheden
onder- en bovengronds demonstreerden
droegen ze elf doodskisten mee
(elf van hen waren het afgelopen jaar
aan stof longen en kanker gestorven)
en schreven daarop:
niet meer dan een paar blaadjes
van Ronald Reagan's
Boom der kennis
Peter Schiitt
hierzo, vertellen kennissen me, bouwen we
ons huisje.
op hun stukje groncl grazen koeien
en bloemen bloeien tussen de klaver
hier is alles nog zo natuurlijk, zeggen ze
de lucht en het bos, de heuvels en het veld
hier willen we wonen.
zonder jullie
zeg ik
zou het zo blijven.