Wansmaak Een gaaf landschap komt in het Deltagebied niet veel meer voor. Van Voorne tot langs de Westerscheide zien we op vee! plaatsen aantastingen door pas uitgevoerde ruilverkavelingen, hoogbouw, hoogspan ningsleidingen en industrie. Nieuwe wegen gaan overal doorheen en er worden bungalowparken uit de grond gestampt die door hun omvang blijvend het landschap ontsieren. Tot enkele jaren geleden vormde de zuidkant van Goeree een gunstige uitzondering op deze randstedelijke ontwikkeling. Van de Kouden Hoek langs de dijk via Ouddorp- haven naar de Punt had men aan de ene kant de wijdsheid van de Grevelingen en aan de andere kant de inlagen, de bloementeelt in het Oude Land van Diepenhorst, de fraaie Preekhilpolder, de Westduinen en duinen en gors van de Punt. Een aaneenschakeling van landschapstypen waar, door afwisselend traditioneel agrarisch gebruik en na tuur een harmonisch geheel was ontstaan. Jammer genoeg ontkwam ook dit gebied niet aan de grof heid van deze tijd. Bij Rijkswaterstaat gaat men er vanuit dat de mensen het landschap slechts vanuit de auto beleven en deze instantie legde dat gedeel te van rijksweg 58 aan zonder oog te hebben voor wat men aanrichtte. De bijbehorende parallelweg zorgde voor recreatieve ontsluiting voor surfers en duikers langs de Preekhilpolder en het natuurge bied bij de Punt, waardoor er verstoring van na tuurwaarden optreedt. De inlagen werden door de wegaanleg zodanig aangetast dat alle natuur en al le landschappelijke betekenis verdween. Om van de aantasting van het wereldje rond Ouddorp- haven maar niet te spreken. Het was allemaal niet nodig geweest, want er lag al enkele jaren een pri ma nieuwe noordelijke rondweg om Ouddorp. Die ligt er trouwens nog, zodat het kleine eiland Goe ree en dito Ouddorp binnen enkele jaren is opge zadeld met twee rondwegen. Welaan, dat is toch een ontwikkeling om trots op te zijn; menig grote stad zou er jaloers op zijn! De aanleg van rondwegen dateert uit een tijd dat men verblijfsrecreatie plande in de Preekhilpolder (350 woningen) en een fikse jachthaven in de aan grenzende Val. Daarmee zou de vernieling van het landschap en de verstoring van de natuurwaarden compleet zijn geweest. De plannen voor Jachtha ven de Val zijn nog steeds niet van de kaart, maar ondertussen heeft zich een nieuwe aantasting voorgedaan. In de Preekhilpolder is iets verrezen waar alle ogen zich wel naar moeten richten. Of je wilt of niet, want waar vandaan je ook kijkt, van af het oude land of vanaf de Grevelingen, je kunt er niet omheen. Het bouwsel steekt boven de dijk uit en domineert het landschap. Het is als een grootbeeldtelevisie in een kleine huiskamer. Dat zoiets als agrarische bebouwing in een landschap pelijk waardevol gebied kan worden goedgekeurd, is onbegrijpelijk. 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1987 | | pagina 3