middels gegraven wateringen. Bij hoge vloeden kan het Palinxgat overigens daarna nog wel af en toe zeewater hebben doorgelaten. In 1750 liggen vrij veel duinen bij het Watergat en tot ca. 1700 waren dus deze tijdelijke overstromingen mo gelijk. eerus ~Juncus rmrihmui<J overjarije bloenterujel. De vroongronden op Schouwen met oude grens paal van Westeren en Ooste ren Ban. Foto: Frans Beek man. Vooral in de 16e eeuw komen we die overstromin gen in de schriftelijke bronnen tegen (1). Uit 1513 komt het bericht over „inbreek ende groote vloe den daerby die duynen eensdeels bevloyt ende de conynen veel verdroncken ende de conynswaran- den zeer vergaen zijn". En een paar jaar later „in 1531 is het water zo hoog gekomen, dat sommige landen van de Oosterenban zijn overstroomd, wel ke sedert Zouten Haaimanslanden worden ge noemd" (6). Deze laatste cultuurgronden lagen aan de kant van polder Schouwen tussen Hogezoom en Lagezoom. Van de vele 16e eeuwse stormvloeden was die van 1570 (de Allerheiligenvloed) wel de ergste. Het wa ter kwam tot 4 m NAP, waarbij we dan ook nog met opwaaiing moeten rekenen (7). Zijn de stormvloeden verantwoordelijk voor de vestiging van Zeerus, dan komt hier op Schouwen de datering op minstens 300 jaar en misschien wel op 400 tot 500 jaar. Slot De aanwezigheid van Zeerus in de binnenduinen is een intrigerend verschijnsel. Het brengt een kust en duinlandschap in beeld, dat wij in het zuid westen nu niet meer kennen. Wij zouden graag eens zwerven over het zandgors van Goeree waar het oude binnenduin door inbraken van de zee wordt verjongd en opnieuw gevormd en waar zich een vegetatie heeft ontwikkeld die nu op Goeree niet meer wordt geëvenaard. Weevers heeft er door de continuïteit in het (eeuwenoude) beheer nog tot in deze eeuw iets van kunnen zien. Ook een wan deling door de verzande slufter van het Palincks- 94

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1987 | | pagina 24