Publicaties Vangst van sterns in Senegal Veel terugmeldingen van in Noordwest-Europa gering de sterns (uit ons land met name Visdief en Grote Stern) komen uit het winterverblijf van deze vogels: de westkust van Afrika. Enkele landen springen er wat aantal terug meldingen betreft erg uit. Zo kwamen er van de 120 te rugmeldingen van op de Hompelvoet geringde Grote Sterns in de periode 1970-84, 26 uit Ghana en 22 uit Se negal (Sterna 29: 14-19). In Ghana werd door Britse ornithologen onderzoek gedaan, waarbij geconstateerd werd dat sterns daar op vrij grote schaal gevangen werden. Hoewel vermoed werd dat de situatie in Senegal vergelijkbaar was met Ghana, was dit tot voor kort weinig gedocumenteerd. Met het verslag van Peter Meininger, dat in onderge noemd rapport is vastgelegd, werden gegevens met be trekking tot plaats, aantal, gebruikte methoden, lot, soorten en sociaal-economische betekenis van de gevan gen sterns in Senegal bijeengebracht. Tevens wordt in een apart hoofdstuk de status van de diverse in Senegal voor komende sternsoorten besproken. Het zijn voornamelijk jongens in de leeftijdscategorie van 7-15 jaar die zich met het vangen van sterns bezig houden. In veel vissersplaatsen langs de kust is men met deze vangst bekend, die in een aantal gevallen zeer inten sief beoefend wordt, maar op sommige plaatsen schijnt af te nemen. Een belangrijke voorwaarde om te kunnen vangen is de beschikbaarheid van kleine visjes als lokaas. De gebruikte visjes zijn afkomstig van vissersboten die op het strand gelost worden en waarbij nogal wat visjes buiten de boot vallen of ze worden verkregen bij het le gen van de netten (de "zegen") waarmee vanaf het strand gevist wordt. Wordt er weinig kleine vis gevangen dan is er ook geen aas en worden er dus ook geen sterns gevan gen. Meestal is het echter zo, dat wanneer er veel vis zit (b.v. Sardientjes) er ook veel sterns rondvliegen om deze voedselbron te benutten. Zwermen met meeuwen en sterns worden door vissers dan ook goed in de gaten ge houden omdat ze de aanwezigheid van scholen vis aan geven. Brengen de vissers daarna de vis aan land dan is er voor de jongens voldoende aas en zijn er ook sterns in de buurt die gevangen kunnen worden. Het vangen gebeurt met visjes aan haken en lijnen of met strikken waarachter het visje als lokaas gelegd wordt. Deze vangmiddelen worden dicht bij de waterlijn op het strand opgesteld. Soms worden er slechts enkele sterns op een dag gevangen, maar ook wel eens meer dan twintig. Aangezien voor wat de vangstgegevens betreft uitsluitend moest worden afgegaan op vrij vage medede lingen van de vangers zelf, was het moeilijk een schatting te maken van het totaal aantal sterns dat gevangen wordt. Een voorzichtige, op veel aannames gebaseerde schatting komt op 5.000-20.000 exemplaren per jaar in Senegal. Niet elke sternsoort laat zich met de gebruikte midde len vangen. Zo worden er vrijwel geen Dwergsterns ge vangen - hoewel ze daar wel rondvliegen - maar voor Grote Sterns, Visdieven en Zwarte Sterns is zo'n visje op het strand blijkbaar erg aantrekkelijk want ze worden veel gevangen. Dat er van Zwarte Sterns niet veel terug meldingen zijn uit Senegal (voor Nederland tot 1987 slechts 1, tegen Grote Stern: 78 en Visdief: 85) komt om dat maar een heel klein deel van de populatie geringd is. Vaak worden de gevangen sterns gedood en opgegeten door de vanger en zijn familieleden. Soms doen ze het al leen voor de sport om te vangen, al maakt dat voor de gevangen sterns weinig uit want die worden even zo goed gedood of dusdanig behandeld - vleugel gebroken, slag pennen uitgetrokken - dat ze het toch niet overleven. Handel in sterns b.v. verkoop op de markt was er niet. Slecht op één plaats, bij een luxe vakantiedorp werden spiesjes met het vlees van sterns (brochettes) voor de bar becue als delicatesse verkocht aan westerse toeristen. De vangst van sterns bleek dus nauwlijks van enig econo misch belang en ook de waarde als aanvullende bron van eiwitten voor de plaatselijke vissersbevolking is van wei nig betekenis. Omdat de jeugd van 7-15 jaar gemakkelijk via school te bereiken is ligt het voor de hand om langs deze weg iets aan de vangst van sterns te doen. Op sommige plaat sen schijnt de vangst trouwens minder intensief beoefend te worden omdat de jongens meer tijd besteden aan school en andere interessen krijgen. Met het verspreiden van folders waarin duidelijk wordt gemaakt waarom je

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1989 | | pagina 29