Kleine Geelpootruiter bij Oosterland in november 1979 Henk H. Hannsen Kleine Geelpootruiter. Foto: Henk Hannsen. In het fotoarchief van de redactie bevonden zich heel wat foto's van Bosruiters gemaakt door Henk Hannsen. Enige tijd geleden kwam hij tot de conclusie dat op een aantal van deze foto's geen Bosruiter maar een Kleine Geelpootruiter stond afgebeeld. Het betrof de eerste aanvaarde waarneming voor Ne derland. Op de omslag van deze Sterna staat wel een echte (overigens niet zeldzame) Bosruiter afgebeeld, zodat u één en ander ook zelf kunt vergelijken. Voor het tijdschrift Dutch Birding maakte Henk de vol gende, zeer uitvoerige beschrijving. Het vereist wel een andere manier van naar vogels kijken als de meesten van ons gewend zijn. Op 18 november 1979 was ik vogels aan het fotografe ren vanuit mijn schuilhut in de buurt van Oosterland. Het was fris weer met af en toe een stortbui. Omstreeks 15.00 streek op c 100 m afstand in een kreek een ruiter- achtige vogel neer waarvan ik veronderstelde dat het een Bosruiter was. De vogel waadde door het water en foera- geerde druk, waarbij houding en gedrag aan een Groen- pootruiter deden denken. Doordat de vogel steeds tot aan de buik in het water liep waren de oranjegele poten slechts af en toe te zien. De ruiter bevond zich in het ge zelschap van enkele Bonte Strandlopers, Tureluurs en Groenpootruiters. In de loop van de middag maakte ik met een 1000 mm lens een serie foto's van de vermeende Bosruiter. De volgende morgen was de vogel nog aanwe zig en toen ik mijn schuilhut wat strakker ging zetten liep hij vlakbij en gedroeg zich erg tam. Nadien was ik het geval min of meer vergeten en had de dia's als Bosruiter opgeborgen. Toen ik echter in de zomer van 1987 in de gelegenheid was vanuit mijn schuilhut van nabij een Bosruiter te observeren en te fo tograferen, herinnerde ik mij de vogel van 1979 en begon aan de juistheid van de determinatie te twijfelen. Nauw keurige bestudering van foto's bracht mij tot de overtui ging dat het in werkelijkheid een Kleine Geelpootruiter Tringa flavipes betrof. Dit kon later aan de hand van Hayman et al (1986) worden bevestigd. Determinatie Bij de determinatie is gebruik gemaakt van Cramp Simmons (1983) en Hayman et al (1986). Alle op de fo to's zichtbare kenmerken passen goed op een Kleine Geelpootruiter in het eerste winterkleed. In het bijzon der wijst de slanke bouw op deze soort: geen andere rui ter heeft de combinatie van vrij lange dunne hals, mid dellange fijne snavel, ver voorbij de staart reikende vleugelpunten en handpenprojectie even lang als het zichtbare deel van de tertials. De Poelruiter heeft een nog fijnere snavel en minder lange vleugels die door langere tertials voor een groot deel worden bedekt. De Grote Geelpootruiter T melanoleuca heeft een dikkere, langere en doorgaans iets opgewipte snavel en langere tertials. 61

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1989 | | pagina 31