moet zitten. En de mensen die in het stadion wo nen, wordt voorgehouden dat dat heel normaal is en dat ze zich eens wat vriendelijker ten opzichte van de gasten moeten opstellen! De VVV vergeet alleen dat het aantal gasten nogal groot is en het er bovendien op lijkt dat ze niet meer weggaan. We zullen het maar houden op een vorm van brutali teit die alleen door een oogkleppenfirma kan wor den gepropageerd. Wie durft hier tenslotte vanuit de recreatie nog te spreken over een kwaliteitspro vincie als men zelf hard werkt aan de afbraak van die kwaliteit? Op een ochtend in juli rijdend over de Storm Kil vloedkering. De lucht is helder en de Oosterschel- de vlak. Het is laagwater en scherp steken Roggen- plaat en Neeltje Jans af tegen de horizon. Op de platen krioelt het van de handkokkelvissers en wormenspitters sommige vergezeld van loslopende herdershond. Dit nu is het hart van de Ooster- schelde waar de natuur nummer een is. Zeehon denrustplaats en belangrijk voedselgebied voor getijdevogels. Nou, daar was weinig van te mer ken! En dan zijn er nog veel mensen uit de recreatie- en visserijsector die zeggen dat bescher ming van de Oosterschelde door de aanwijzing tot Staatsnatuurmonument helemaal niet nodig is. Recreatie natuurlijk? Alleen geld, natuurlijk! Redactie De herfst wordt nu kil. De meeste bomen houden hun groen vol, maar de berken van vorm en tint toch al ijl, slinken tot geesten. Hun schemerende skeletten zijn behangen met dunne gouden munten waar de zon doorheen schijnt, versleten dukaten die zullen vallen op vochtige hollandse zandgrond. Hans Andreus Uit: Groen land, De Windroos, Holland, 1961 34

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1989 | | pagina 4