De duinen en hun waarde knelpunten en kansen Meeuwenduinen. Dia: Kees de Kraker. Wat verstaan wij onder duinen? Wie bovenop een duintop staat, ziet aan weers kanten duinen. In de richting van de zee zal de blik eerst over de duinvoet gaan, daarna het strand en uiteindelijk de zee. Wie landinwaarts loopt, zal meer of minder plotseling in de polders terecht ko men. Duinen zijn meestal niet scherp begrensd. Zowel aan land- als zeezijde zijn natuurlijke over gangen. Gezien de ontstaansgeschiedenis is een ruime interpretatie van het begrip duinen noodzakelijk. Dit houdt onder andere in dat het strand bij het duin hoort. Hier immers vindt de primaire duin vorming plaats. Omdat ook de voor de kust lig gende zandbanken belangrijk zijn, zal de Voordel ta in deze nota eveneens aan de orde komen. Aan de landzijde gaat het duin middels een vaak niet goed herkenbare zoom over in de polder. Vaak betreft het een licht onderstoven polderge bied, bedekt met een dunne zandlaag. Soms treedt er drangwater uit; vroeger stroomden hier duinbe ken. De zoom is meestal bebouwd. Dit komt, om dat deze in het algemeen iets hoger ligt dan de pol der en daarmee in vroegere tijden een veiliger plaats om te wonen was. Vandaag de dag hebben nog slechts weinig zo men een ongestoord karakter. Uit oogpunt van na tuur een spijtige zaak, omdat de zomen overgan gen (gradiënten) zijn waar zand en klei, zand en veen en droog en nat milieu naast elkaar voorko men. Omstandigheden, die per definitie goede perspektieven voor een rijke natuurontwikkeling bieden. Via de zoom het duingebied ingaand, komt men verschillende landschapstypen tegen. Te noemen zijn binnenduinbossen, elzenmeten, droge duin graslanden, struwelen, natte valleien, duinmeren, achterduinse strandvlakten (of slufters), droog strand met eerste duinvorming (primaire duintjes) en nat strand. Voor de goede orde: niet al deze ty pen komen in alle duingebieden voor. De binnenduinbossen zijn nagenoeg allemaal aangeplant, vaak als landgoedbos bij een landhuis of kasteel. Vroeger kon men hier ook vaak hak houtpercelen aantreffen, welke om de paar jaar werden gekapt. Later zijn in deze percelen meestal opgaande soorten bijgeplant. Daarna zijn ze ver wilderd en zo opgaand bos geworden. Elzenmeten zijn de resten van een oud land bouwsysteem. De meten waren akkertjes met grep pels, waarlangs elzenhakhout aanwezig was. Als het'hakhout werd gekapt, konden er op de akkers 85

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1990 | | pagina 23