water bewoont, kan vrij tam worden en is, omdat de dieren zo dicht bij de kust leven, contact met mensen gewend. In Nederland valt de Tuimelaar onder de beschermde diersoorten en mag niet ver stoord of bejaagd worden. Toch vonden en vinden sommigen het nodig om het dier met speedboten en waterscooters te benaderen en op te jagen. De geluiden die dergelijke vaartuigen produceren moeten voor het dier oorverdovend zijn en ook een aanvaring is niet uitgesloten. De Tuimelaar, die zich in eerste instantie vooral ter hoogte van de blokkendam bij het vluchthaven ophield, verplaatste zijn jachtgebied omstreeks eind juni/begin juli naar de inlaatsluis aan de Schouwse kant van de Brouwersdam. Hier is het dier makkelijker waar te nemen (geen geklauter over de immense betonblokken met mogelijke glij- en valpartijen). Het nadeel is dat het dier hier ook makkelijk te benaderen is voor surfers en zwemmers. Het schijnt voor veel mensen niet genoeg te zijn om de Tuimelaar van enige afstand te bekijken. Men wil hem zo dicht mogelijk benaderen en nog het liefst aanraken. Ook „sportduikers" vallen het dier re gelmatig lastig en ondernemen zelfs pogingen tot voederen om het zo nog tammer te maken. Dit is volkomen overbodig. Het dier heeft voedsel in overvloed en het is niet denkbeeldig dat het van het hem/haar aangeboden voedsel ziek wordt. De strandreddingsbrigade heeft de afgelopen zomer meer werk gehad aan het op afstand hou den van nieuwsgierige mensen dan aan haar eigen lijke taak. Een woord van dank is hiervoor wel op zijn plaats. Schoonheid van de natuur Onbedoeld is uit het voorgaande misschien de indruk gewekt dat de Tuimelaar alleen maar lastig werd gevallen. Dit is zeker niet waar. Toen op een bepaald moment een of andere (censuur) de Tuime laar met een harpoen te lijf wilde gaan (een opge vuld exemplaar zou zo leuk op zijn schoorsteen mantel staan) kon met moeite een lynch-partij (door de woedende omstanders) worden voorkomen. De duizenden toeristen, die deze zomer de stranden van de Brouwersdam bezochten om te genieten van zon en water, werden regelmatig ver gast op een spectaculaire show van de Tuimelaar (ingegeven door Moeder Natuur). Velen stonden genietend aan de vloedlijn en konden er geen ge noeg van krijgen. Iedereen kan een Tuimelaar be kijken in een dolfinarium waar veel met deze die ren, die makkelijk in gevangenschap te houden zijn, wordt gewerkt. Maar een Tuimelaar in zijn ei gen milieu bekijken blijft een unieke ervaring. In dien de toeschouwer het geluk heeft het dier te zien „spelen", zal de kracht, de souplesse en voor al de schoonheid hem nog lang bij blijven. Heeft men dit geluk niet, dan kan men altijd bij het „Piertje" langsgaan (bij de vluchthaven). De heer Beutin heeft een prachtige fotoreportage en zal die aan iedere serieuze belangstellende graag tonen. De Tuimelaar bij de Brouwersdam is iets om zuinig op te zijn. Hopelijk kan het dier hier, zon der te veel te worden verstoord, nog lang blijven. N.B.: Medio september is de Tuimelaar van de Brou wersdam, richting Stormvloedkering vertrokken. Afgelopen najaar is hij daar regelmatig gezien. Met de kering zelf blijkt de Tuimelaar weinig moeite te hebben, want het dier is ook al in de Oosterschelde waargenomen. 115

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1990 | | pagina 57