Vegetatieveranderingen in de Kwade Hoek
Marcel Rekers
In de Parnassiavallei staat (g)één Parnassia
Natuurmonumenten heeft zichzelf verplicht in 1990 het beheersplan voor haar natuurgebied de Kwade
Hoek te herzien. Dat mag normaal gesproken een regelmatig terugkerende zaak zijn, voor de Kwade
Hoek dwingt de toenemende verruiging daar des te harder toe. De Deltawerken blijken een heel eigen
bijdrage te leveren aan de vegetatieveranderingen. Uiteindelijk rest de vraag of je koste wat kost probeert
een rijke en zeldzame duinvalleivegetatie van voor 1970 te imiteren of doe je niets? In ieder geval staat
vast dat Parnassiavallei haar naam nooit meer eer zal aandoen. Hieronder volgt een verslag van een in
1989 uitgevoerd onderzoek naar de hydrologie en vegetatie-ontwikkeling in de Kwade Hoek ten behoeve
van een nieuw beheersplan. Het onderzoek spitste zich met name toe op het westelijk deel van de oudste
vallei, dat de Parnassiavallei genoemd wordt.
Een modern stuk natuur: „jong en dynamisch"
Sinds 1961 is de Kwade Hoek officieel natuurge
bied en vanaf 1975 in beheer van de Vereniging tot
behoud van natuurmonumenten. Het terrein ligt
buiten de zeewerende duinen aan de zeezijde van
de Haringvlietdam en wordt dus sterk beïnvloed
door de zee.
Meer dan welk ander landschap mag de geschie
denis van de koppen van de Zeeuwse en Zuidhol
landse eilanden „bewogen" genoemd worden. Na
een relatief rustige periode boetseerde de zee vanaf
900 jaar voor Christus weer harder aan Goeree.
Na eerst flinke gaten in bestaande zand-, klei- en
veenafzettingen te hebben geslagen vult ze weer
aan met zandige sedimenten, de zogenaamde Af
zettingen van Duinkerken. Het landschap van de
Jonge duinen ontstond zo; West-, Midden en
Oostduinen zijn de verwaaide resten van een
duinstrook die tussen 250 en 600 na Christus ont
stond. Toen eind vorige eeuw de westkust ge
teisterd werd door afslag, heeft aanwas aan de
oostkust van Goeree de Kwade Hoek doen ont
staan. Rond 1920 was hier al een uitgebreide
strandvlakte met begroeiing aanwezig en in 1949
had zich een duinreeks ontwikkeld. De Kwade
Hoek groeit ook heden ten dage nog aan en omvat
vier niet geheel gesloten duinreeksen met vochtige
44
