Goeree-Overflakkee: let op uw landschap
s V-
G. L. Ouwéneel
Hoe vaak overkomt het de natuurman niet? Hij bezocht een poosje zijn geliefde terreinen niet en bij
het weerzien blijkt dat er stevig huisgehouden is. Mij gebeurde het weer in augustus jl. Om precies te
zijn de vierentwintigste. Na bijna een half jaar Goeree-Overflakkee niet rond geweest te zijn, maakten
mijn vriend Ben v. d. Velden en ik weer eens de bekende Goereese vogelpelgrimage, het kleurrijk en la
waaierig recreatiegedoe trotserend. Welnu, de ons zo dierbare plekken langsgaand, kreeg het netvlies de
ene uppercut na de andere te verwerken. „Zijn ze helemaal...." was de verbitterde reactie.
Het begon al bij de aankomst op Overflakkee
via de Hellegatsdam. Het voornaamste streven van
Rijkswaterstaat lijkt daar om van de polder Het
Oude Land een zo groot mogelijk deel in beslag te
gaan nemen voor een nieuw verkeersknooppunt
met toebehoren. Vanaf deze omwoelde plaats
westwaarts kijkend, richting Oude Tonge, wordt
het zicht over het polderlandschap belemmerd
door de dijklichamen voor de nieuwe N59. Het
deed pijn en we sloegen dan ook af naar Den
Bommel.
Het oprekken, verbreden en geschikt maken
voor sneller verkeer van de Molendijk tussen Den
Bommel en Stad aan het Haringvliet had ik eerder
geconstateerd en pogen te verwerken. Maar dat ge
beuren was me die vierentwintigste weer ontscho
ten en bij het weerzien mompelden we: ,,o ja, hier
zijn ze ook bezig geweest". Heftiger waren de
emoties bij de Stadsche Hoek, ten westen van
Stad. Is dit niet een van de fijnste punten van
Overflakkee? Recht vooruit de Blanke Slikken van
Tiengemeten met schuin daarachter de onbegrens
de gezichtseinder van de Spuimond. Links en
rechts de wijdsheid van het Haringvliet. Met niet
al te helder weer, zodat de contouren van de Bot
lek onzichtbaar blijven, herleeft op de Stadsche
Hoek het indrukwekkend schouwspel van de lege
delta van weleer.
Welnu, dat is nu over. Want op die vierentwin
tigste ontwaarden wij vanaf de Stadsche Hoek op
het grasgorsje rechts vers opgeworpen lange aar
den wallen in formaties die verdacht veel weg had
den van een toekomstige jachthaven. Weg onbe
grensde gezichtseinder? Wordt het ook vanaf de
Stadsche Hoek een voorgrond van plezierjacht-
masten? Het kleurrijke drijvende horizontale flat
gebouw, compleet met de obligate auto's rondom
geparkeerd. Ontgoocheld gingen wij verder. Om
na tweehonderd meter de volgende voltreffer te in
casseren. De oosthoek van de Brienenspolder ge
scheurd tot bouwland en nu, in plaats van gras,
een uitgestrekte tarweakker. Dat betekent 's win
ters niet langer vluchten Brandganzen en Grauwe
Ganzen en in de trektijden geen grote troepen Kie
viten en Goudplevieren. Exit. Bedrukt gingen we
door naar de Slikken van Flakkee. Onderweg kon
den we vaststellen dat men nijver doende was de
Oudelandse Dijk autovriendelijker te maken.
De Slikken
Voor mijzelf zijn de Slikken van Flakkee veel
meer dan een terrein met kans op fijne vogels.
Staande in de file of deelnemend aan vergaderin
gen, hoe vaak overkomt het me niet dat ik dan
mijzelf een snelle run naar de kruin van de Diede-
66
