Beste lezer,
Ditmaal presenteren wij u een (na)zomer-Sterna met als thema Noordzee en Voordelta. Ons
zee- en kustgebied staat momenteel beleidsmatig volop in de belangstelling na jaren van 'be
stuurlijke verwaarlozing'. Die belangstelling is hard nodig want al te lang werd onze E.E.G.-
zee door iedereen (en door sommigen nog!) beschouwd als internationaal vuilnisvat, waar al
les wat wij op het land kwijt wilden in kon worden weggekieperd.
Het onderzoek van de afgelopen jaren heeft onze kennis over het leven in en het functioneren
van de zee sterk doen toenemen en we weten nu ook dat het met de gezondheid van de zee
en haar vermogen om onze afvalstromen op te vangen gevaarlijk slecht is gesteld. Het meeste
gif komt in zee via de afvoer van onze rivieren en sanering van onze rivieren zal op termijn
ook de zee ten goede komen. Maar er zijn nog tal van andere bedreigingen zoals het vervoer
van gevaarlijke stoffen, de dumping van industrieel afval, het boren naar olie en gas, overbe-
vissing, noem maar op.
De zee neemt en de zee geeft. Wat betreft dat laatste komen er dagelijks presentjes terug op
het land die elke strandbezoeker zouden moeten waarschuwen dat met de zee slordig wordt
omgesprongen. Olie op het strand en aan je schoenen of badspullen is vervelend, maar elke
winter komen er ook duizenden overwinterende zeevogels om het leven als gevolg van die ille
gale lozingen. En wat te denken van de rommel van onze (plastic-)welvaartsmaatschappij die
jaarlijks aanspoelt. Schoolkinderen die schoonmaakacties houden en kustgemeenten die
blauwe wimpels verdienen met het bulldozeren van het strand zijn goed bedoeld maar als
oplossing natuurlijk niet meer dan een doekje voor het bloeden. Dat op zee blijkbaar nog
steeds veel rommel onbekommerd overboord wordt gesmeten, getuigt van een mentaliteit
waarin nodig verandering moet komen.
Behalve al het afval dat door de zee op het strand wordt 'uitgekotst', vinden we hier veel
restanten van het dierlijk en plantaardig leven in de zee. Aangespoelde wieren, schelpen, krab
ben, kwallen enz. geven toch een beetje een indruk van wat er in zee leeft. Veel van de vogels
die we er zien zijn aan de kust gebonden, de echte zeevogels verschijnen meestal pas na een
flinke storm, of ze spoelen als olieslachtoffer aan. Voor nauwkeuriger informatie zijn we dan
ook aangewezen op mensen die hun werkterrein hebben achter de (voor ons zichtbare)
horizon.
De artikelen in dit thema-nummer zijn zo gerangschikt dat we ons langzaam verplaatsen van
het strand naar volle zee. Hopelijk vindt u als lezer wat van uw gading tussen de bij ons 'aan
gespoelde' verhalen.
Redactie
27
