Mieren
Op een dag ontdekken de tuinmieren de afvoer
van de vaatwasmachine. Onmiddellijk wordt er
door verspieders een geurspoor gelegd en gaan er
signalen naar het hoofdkwartier. Dat hebben ze
gevestigd aan de voet van het pruimeboompje. Op
de vraag wie of wat er in de mierenstaat de touw
tjes in handen heeft, denken insektenkundigen dat
alle inwoners met elkaar het brein vormen dat
beslissingen neemt. Ze handelen instinctmatig.
Ook bij de organisatie van een pendeldienst naar
de pijp welke onze etensresten in het gemeentelijk
riool loost.
We zijn er vooralsnog onkundig van, maar op
een dag opent moeder de klapdeur van de afwas
ser om er nog een paar potten bij te zetten. Grote
schrik. Er dribbelt een peloton mieren tussen het
bestek ijverig heen en weer. Met een smak wordt
de klep dichtgesmeten. Daarbij ontsnappen er een
paar en dat worden de voorposten van een bezet
tingsleger in de keuken. Dan grijpen we naar een
spuitbus maar Eva beschikt anders. Vanaf heden
gaan we weer met de bordenkwast zwabberen. En
bij toerbeurt afdrogen. In geen geval resten op het
aanrecht laten slingeren. Dan ontdekken de mie
ren de bladluizen in het pruimeboompje. Geen ge
mier meer in de keuken. Maar die bordenkwast,
daar komen we nooit meer af.
Trilspin
Vandaag is het onze beurt om de stofzuiger
door het interieur te slepen. Komen daarbij ook in
de gang. Daar is de meterkast. Doen we ook even.
Maar wat is dat? Moeder komt hier niet iedere
dag. Daarom heeft de trilspin zich hier kunnen
vestigen. Heerlijk zacht wiegt ze in haar eigen ge
breide hangmatje. Op een afstand van een decime
ter gaan we met een uitgestoken wijsvinger langs
haar heen. Dan voelen we duidelijk een strak
gespannen draad. Maar zien, nee. Voelen is hier
geen aanschouwen. Dat klopt wel want Pholcus
phalangioides kan een vrijwel onzichtbaar vang-
netje spannen.
Er loopt een pissebed over de gasbuis. Komt er
juist nu een koopman een de deur. "Wilt u koeken
kopen voor onze club? Neen!" Dat valt verkeert.
Met een smak valt de deur dicht. En dan siddert
het ganse territorium van de spin. De pissebed
schrikt zich een ongeluk en verliest het evenwicht.
Tuimelt precies in het wat warrig gesponnen matje.
De spin komt regelrecht op hoge poten met een
kleefdruppel aangerend. Daarmee kit ze de buit
vast aan het web. Gaat dan het slachtoffer om
zwachtelen en gereedmaken voor consumptie. Ze
spuit gif naar binnen en dat lost de inwendige de
len van het prooidier op. P.p heeft die dan zomaar
voor het opslobberen. Het omhulsel kiepert ze uit
het web. Links bij de gasbuis liggen nog meer
weefselresten. De spin mag nog een poosje blijven.
