Op stap met Gerard Ouweneel I ji-'-uli ;i'.'.V''.1, WV.tyi '/J /-rf/U (Sluick-me-di-t@.u_icJ<-~me-c}at, <SAilclc-me-nou-\ock--wat! Tekening: Kees de Kraker. Uilekast Die lange zomeravonden zijn voor vogelaars prima. Na de dagtaak kunnen ze nog uren het veld in om te kijken naar vogels. Voor deze was de komst van de zomertijd minder geslaagd. Want dat betekende zes maanden lang een uur minder tussen zonsopgang en de aanvang van de menselij ke heisa van verkeer, recreatie, drukte op het land en in tuinen en het uitlaten van honderdduizenden katten. Juist in de periode dat de jongen moeten worden grootgebracht. Voor de vogels ging een kostbaar uur verloren. Ondertussen maken vogelaars gebruik van het door Den Haag'hét Nederlandse volk geschonken uur. Ik ook. Om bijvoorbeeld'de Hoeksche Waard af te zoeken op Kwartels, In "schemer de wijde landbouwpoldér-s in, het gehoororgaan gespitst op "kwik-me-dit". Onder Strijen, Janus' woon plaats, ligt een polder waarin het wel eens prijs is. "Ik hoorde vannacht uit m'n slaapkamer de kwar tels roepen", meldt hij soms telefonisch. Een sterk staaltje. Maar goed, Janus heeft de zintuigen van een vos. Eens stonden we, op Janus' voorspraak, kort na de langste dag, 's avonds tegen tienen met z'n tweeën in die polder. Op de achtergrond het zachte gedreun van beroepsvaart op het Hollandsch Diep en soms, als een ver onweer, het geluid van een trein over de Moerdijkbrug. Geen "kwik-me-dit". Wel naderde ander gerucht. Eerst onbestemd, maar al gauw te bepalen als geloei van branders. Vanuit het noorden naderden laag, kort na elkaar, vier in felle kleuren uitgedoste heteluchtballon- nen. De bemanningen konden de gevaartes nog net over de Weelse Dijk manoevreren. De tarwe- akker waarnaast wij verzonken op kwartelgeroep stonden te wachten, was plotseling vol geraas en grote, onbeheerst neerkomende kolossen. Tegelij kertijd perste zich vanuit Strijen een stroom auto's en bromfietsen de smalle Wielweg op. Bemand met Strijenaren die deze luchtlandingen op hun grondgebied niet wilden missen. "Waarom komen die krengen niet middenin het Hollandsch Diep te recht?", zei een van ons. Die zomer heb ik Janus niet meer gehoord over Kwartels in het Land van Essche. De lange avonden lenen zich ook voor uilen- 25

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1994 | | pagina 3