Verenigingsnieuws Schouwen-Duiveland
Frans Jansen uit Brouwershaven
Naar aanleiding van het aftreden van Frans Jansen, had de redactie een gesprek met onze voormalige
voorzitter.
Na 21 jaar voorzitterschap van de Natuur- en Vogelwacht Schouwen-Duiveland, trad Frans
Jansen dit jaar af. Hij werd opgevolgd door Albert van Harinxma thoe Slooten.
Tijdens zijn voorzitterschap bekleedde Frans nog tal van andere functies binnen de Neder
landse natuurbeschermingswereld. Functies, die hij een zodanige invulling wist te geven, dat
hij daar verschillende malen voor onderscheiden werd. Op Schouwen-Duiveland is "Frans
Jansen uit Brouwershaven" dan ook een begrip geworden dat een hoog natuurgehalte kent.
Op 16 april werd door de Natuur- en Vogelwacht in Slot Moermond een afscheidsreceptie
aangeboden, bij welke gelegenheid Frans de "Gouden Lepelaar", het insigne van Vogelbe
scherming, door Nico de Haan kreeg opgespeld. De Vogelwacht zelf kwam in latere instantie
nog met een "Zilveren Stern", zodat Frans z'n colbert tegenwoordig glimt van het edelmetaal.
Wellicht toevallig, maar op de dag dat de redactie Frans opzocht om dit stukje te kunnen
schrijven, was hij juist onderscheiden met de "Gouden Garnaal", een insigne uit het bedrijfs
leven. Met het aftreden van Frans Jansen, verloor de Vogelwacht een bijzondere voorzitter,
die mede dankzij zijn vele contacten met natuurbeschermingsinstanties, overheden en be
drijfsleven, veel voor onze vereniging heeft betekend.
Wortels
Integenstelling tot veel andere bestuursleden lig
gen de wortels van Frans ook op Schouwen-
Duiveland. Hij heeft zich ingezet om de rijke na
tuur van dit gebied en de omringende zeestromen,
zoals hij die in zijn jeugd leerde kennen en waarde
ren, te behouden. Een aantal factoren uit die jeugd
waren van doorslaggevend belang voor de wijze
waarop hij later het voorzitterschap vervulde.
Voor zover Frans zich kan herinneren was hij al
tijd al geïnteresseerd in de natuur. Terugdenkend
aan de tijd dat hij een kleine jongen was, noemt
hij het binnenkomen van de garnalenvissers die re
gelmatig wat voor hem meenamen, bijvoorbeeld
een zeeanemoon. Zo ontdekte je dat een afge
scheurd stukje van een zeeanemoon weer tot een
compleet exemplaar kon uitgroeien. Levendig
staan de lessen "Natuurlijke historie" waarin het
leven van de bijen werden behandeld, hem nog
voor de geest. Ook de gefascineerde blik waarmee
zijn grootvader naar landschappen, schilderijen,
tekeningen of kaarten kon kijken bleef hem bij.
De ligging van de ouderlijke woning bij de haven
ingang van Brouwershaven (deze werd bij aanleg
van de jachthaven gesloopt) en het beroep van zijn
vader (garnalenhandelaar), zorgden voor een ster
ke binding met het water. Het water dat rees en het
water dat viel. Z'n vader liep vaak met een horloge
de preciese kentering van het tij vast te stellen. Dat
op en neergaande water met de natuur die daarbij
hoorde zitten diep in zijn jeugdherinnering veran
kerd.
Frans Jansen tijdens een paddenstoelenexcursie van de
Natuur- en Vogelwacht op 14 oktober 1989. Foto: Teun
Rosmolen.
Over het verzamelen van eieren, een van de
jeugdervaringen waarmee veel anderen kennis
maakten met de natuur, zegt hij: "dat zou ik ook
niet kunnen". Zo vertelt hij een verhaal, hoe hij
als jongen van een jaar of vier/vijf, met zijn vader
naar een zingende leeuwerik zat te kijken waarbij
deze een gedicht aanhaalt waarin het nestje met de
jongen werd uitgemaaid en elk couplet eindigde
82
