Veren igingsn ieuws Sch o u wen -Duivelend
Frans Jansen in het middelpunt van de belangstelling tijdens de openingsplechtigheid van de naar hem vernoemde
vogelkijkhut in de Zuidhoekinlagen op 5 september 1991. Foto: Teun Rosmolen.
Zeeuwse natuur- en milieubeschermingsverenigin
gen. Later is dit de Zeeuwse Milieu Federatie ge
worden. Tal van andere functies volgen al spoedig
daarna. Hij komt in het bestuur van het Zeeuwse
Landschap, Natuurmonumenten, Vogelbescher
ming enz. Als een spin in een web heeft hij contac
ten met allerlei geledingen van de natuurbescher
ming. Daardoor is hij altijd goed geïnformeerd en
kan zaken kortsluiten, omdat hij de juiste perso
nen kent.
Een postzegel van 75 cent
Op Schouwen worden de nieuwe bestemmings
plannen die ter inzage liggen, doorgenomen op
mogelijke aantasting van natuuren/of landschaps
waarden. Omdat Frans vanwege zijn bedrijfsmati
ge werkzaamheden daar overdag weinig tijd voor
heeft, gaat zijn vrouw Maatje daarvoor op pad.
Ze maakt een samenvatting van de belangrijkste
passages, op grond waarvan Frans vervolgens een
bezwaarschrift schrijft. Sommige gemeenten, die
zich in hun plannen gedwarsboomd zagen, had
den het daar wel eens moeilijk mee. Zo ontlokte
een bezwaarschrift aan de voormalige burgemees
ter van Westerschouwen, de heer Everwijn, eens de
uitspraak: "hup een postzegel van 75 et. en daar
hebbben we weer voor drie jaar oponthoud" (een
opmerking waarmee het vele werk van Frans en de
intentie van de natuurbescherming werd ontkend).
Die bezwaarschriften en zeker de daarop vol
gende hoorzittingen om de bezwaren toe te lichten
en de talloze vergaderingen die bijgewoond moe
ten worden, vormen over het algemeen vrij taaie
kost, daarom eens aan Frans gevraagd wat nu de
meest plezierige aspecten van het voorzitterschap
waren. "Plezier, daar deed je het niet voor", luidt
het antwoord. "Je vondt het gewoon noodzakelijk
om te doen, dat het plezierig was heb ik me nooit
gerealiseerd, nee, het moest nu eenmaal". Die
noodzaak om voor de natuurbescherming op pad
te gaan, zorgde ervoor dat Frans door de week 's
avonds maar weinig thuis was. In een bedankbrief
aan het bestuur van de Vogelwacht voor de aange
boden receptie op Moermond, schrijft hij dan
ook: "Ik was ook erg blij voor Maatje, dat zij kon
merken dat er waardering was voor de vele tijd die
ik aan natuurbescherming heb besteed en zij
noodgewongen alleen thuis was."
Terugkijkend zegt Frans," toch is er heel wat af
geremd. En soms zie je na enkele tientallen jaren
dat zaken toch nog goed komen. Bijvoorbeeld, zo
zal de recreatie op de Slikken van Bommenede als
nog naar een strook langs de havendijk verplaatst
worden en kan die weg dwars over de slikken ein
delijk weg. De veelvuldige verstoring van broedvo-
gels, zoals o.a. met para-sailing wat ik daar in het
verleden wel zag, zal daardoor aanzienlijk afne
men'
84
