Geen kast voor de Flakkeese Kerkuil
Bij het plaatsen van de ruim 35 nestkasten voor de Kerkuil op Goeree-Overflakkee werd
de omgeving uitvoerig bekeken. Een kast plaatsen heeft alleen zin wanneer in de omgeving
voedsel aanwezig is. Een Kerkuil moet veel muizen aanslepen, als er jongen verzorgd moeten
worden. Het vinden van echt geschikte biotopen voor de uil op Flakkee viel niet mee. Twee
plaatsen echter leken ideaal voor een Kerkuil. In een boerderij aan de oostkant van het eiland
waren drie invlieggaten aanwezig. Geen "hoofdweg" binnen een straal van een kilometer,
kronkelwegen met brede bermen, wat water, een beetje riet, graslandjes, mesthopen, rommel-
hoekjes, bouwvallige schuurtjes en ga zo maar door. De eigenaar verleende toestemming en
de kast ging naar boven. Ook de westkant van het eiland (de kop) bezit zo'n gebied met een
kleinschalig karakter. Een vijftal kasten werden geplaatst op verschillende locaties, waarbij op
één boerderij twee kasten terecht kwamen, want dit was "echt ideaal", in de ogen van de be
ginnende kerkuilenwerkgroepleden.
Twee jaar later telefoon uit het "oosten". "Wilt
u de kast weghalen, want wij gaan de schuur om
bouwen tot woning?". Zo'n zelfgebouwde nest
kast konden we wel weer gebruiken voor een ande
re schuur, dus op pad. De teleurstelling was groot
toen bij het kijken in de kast een achttal braakbal-
len werden gevonden. De kast was bezocht, maar
zou niet meer gevonden worden door de braakbal-
lenproducent.
Enkele maanden later (maart), telefoon uit het
westen. "Er vliegt een uil rond die verschrikkelijk
aan het krijsen is". Een van ons er op uit en ja
hoor, raak. Precies op de plaats waar twee kasten
staan. Twee jaar na het plaatsen van onze eerste
kast is er al hoop. Weken verstrijken en het contact
met de eigenaar blijft. Enkele vergeefse bezoekjes,
maar steeds weer telefoontjes. Eindelijk: braak-
ballen, donsveertjes en de verhalen van de eige
naar wijzen op uilen met kuikens.
Bellen naar Friesland, met Johan de Jong (lan
delijk coördinator kerkuilengebeuren). Plet wordt
tijd om in de kast te kijken en eventueel over te
gaan tot ringen van de kuikens. Voorzichtig naar
boven, zak voor het gat en het deksel voorzichtig
open, zaklantaarn aan en deksels helemaal
niets. Geen uil, geen braakbal, geen uitwerpselen,
gewoon helemaal niets.
Een week later weer telefoon. "Ik heb een uil zien
binnenvliegen en gezien waar hij heen ging en heb
het nest ontdekt, kom kijken." De eigenaar was
echter aan het werk toen wij kwamen en zei:
"rechts achterin de schuur tussen het stro, kan
niet missen'Anderhalf uur later komen we terug
bij de eigenaar, helemaal onder het stro zonder
ook maar iets van een uil gezien te hebben. "Ik
loop wel even mee".
Elf lagen strobalen op elkaar, waarvan de tweede
laag 20 cm van de muur afligt en de rest stijf er te
gen. Een gangetje dat wel 4 meter diep is. Met je
Detail foto omslag Kerkuilbrochure van Vogelbeschermini
78