ochtend in de kruiwagen waar een paar centime
ter regenwater in stond. Je vraagt je wel af, hoe
komt zo'n kever daar nu in terecht. De gids geeft
daarvoor een oplossing, "vliegt goed en komt
's avonds nogal eens op licht af Kennelijk was
onze vlieger dusdanig vermoeid dat een in zacht
kaarslicht glanzend plasje van enkele tientallen
vierkante centimeters reeds voldoende aantrek
kingskracht bezat om omlaag te plonzen.
-Voor andere insekten die ik al kende bood de gids
soms aanvullende informatie. De Veenmol, een
sprinkhaan die ondergronds is gegaan, was dit
voorjaar talrijker dan anders in mijn moestuin.
Zeer tot mijn ergernis werden keer op keer to
matenplanten, rijen boontjes, witlof, knolvenkel
en aardappels omgeknaagd. Enkele malen kreeg
ik er eentje te pakken en konden ze eens beter be
keken worden: altijd een beetje griezelen bij deze
monsterinsekten. Ze blijken toch nog te kunnen
vliegen "op warme avonden" vermeldt de gids en
's avonds laten ze bij de ingang van het holletje
een zacht snorrend geluid horen". De mannetjes
doen dit om de vrouwtjes te lokken. Toen ik op
een avond ging luisteren was het kenmerkende
gesnor gelukkig alleen in de tuin van de buurman
te horen. Vroeger was er wel eens een kat die al
tijd Veenmollen ving, ondanks deze eiwitrijke
voeding was dat beest zo mager als een lat. Onze
kat denkt aan brokjes, is vet en ziet de moestuin
als een wat groot uitgevallen kattebak, zodat de
gevoelens ten aanzien van veenmollen en "Bas-
sie" soms weinig van elkaar verschillen.
-Een ander insekt dat ik al kende en dat door zijn
od-ite/vleugels (opgerolaj
Tekening: Kees de Kraker.
grootte (4 cm) een niet te vergeten indruk had
achtergelaten was de Julikever, een insekt uit de
groep van de Meikeverachtigen. Hoewel Meike
vers tegenwoordig weer wat talrijker schijnen te
zijn,heb ikze nog niet gezien. Julikevers zag ik en
kele malen in Burgh. In juli vonden de kinderen er
eentje op de stoep aan de straatkant.Telkens wan
neer j e de kever vastpakte of aanraakte dook deze
in elkaar en liet dan een verrassend, piepend ge
luidje horen. Ze leven in dennenbos, voorname
lijk op kustduinen, vermeldt de gids, terwijl de
larve aan de wortels van grassen en zeggen leeft.
Het Domaniale (dennen)bos was dus de oorzaak
van het voorkomen van deze kever in onze omge
ving.
Julikever. Foto: Kees de Kraker.
56