Van meet af aan wisten vogelaars "De Visarend" te vinden. Van deNumansdorper rechts wordt gezegd dat hij vrijwel de gehele zomer in de hut heeft doorgebracht. Foto: Gerard Ouweneel. den de komst van een vogelkijkhut, die er voorjaar 1995 eindelijk stond. In de Hoeksche Waard werd wat gemeesmuild, want voor de inmiddels overle den Jaap Vollaard was het te laat. Een plaquette zal zijn initiatief gedenken. Zomer .1995 dromde een wassende stroom vogelaars naar "De Visarend", zeker toen begin augustus de DBA-vogellijn in verband met Reuzensterns, vogelend Nederland de weg wees. Staatsbosbeheer, een pluim op de hoed Windturbines Als bouwseltje verdwijnt "De Visarend" geheel inde grootschaligheid van de Ventjagersplaat. Dat zullen de op stapel staande zeven windturbines met een ashoogte van vijftig meter stellig niet doen. De dingen komen recht tegenover de Ventjagers plaat te staan, langs de noordoever van het Haring vliet. In 1990 adviseerde de toenmalige Natuurbe- schermingsraad negatief over de windturbine plannen. De Raad bracht als belangrijkste argu ment het verstoringseffect op pleisterende water vogels naar voren. Deze zijn 's winters rondom de locatie volop aanwezig, nog afgezien van de drom men ganzen die tussen de Ventjagersplaat en Hoeksche Waard op en neer pendelen. Nota bene, o.a. juist voor pleisterende watervogels werd in 1971 en 1981 voorde in het gebied gelegen gorzen, waaronder een strook gors aan de voet van de windturbinelocatie, de Natuurbeschermingswet van toepassing verklaard. In januari 1995 gaf Land bouw ontheffing en in maart volgde de gemeente Cromstrijen. In dezelfde Hoeksche Waardse streekkrant waarin het ja-woord van Cromstrijen te lezen viel, stond een verhaaltje getiteld "Ge meenten maken zich hard voor behoud van natuur en landschap"uleesthetgoedEnfin,het stalen gordijn rond en over de Vpl/Hpl zal met de komst van deze zeven turbines zijn voltooid. En de voge laar die vanuit "De Visarend" van wijdsheid, vogels en water wil genieten, zal moeten wennen aan een achtergrond van zeven indringend aanwezige windturbines. Of die gewenning zal lukken? Schrij ver slaagde er niet in met de turbines van de Van Pallandt Polder op Overflakkee. Want deze bedor ven voorgoed het fraaiste ruimtelijke tafereel dat de Hoeksche Waard te bieden had: het uitzicht vanaf de Westdijk over de Korendijksche Slikken, westpunt vanTiengemeten en Haringvliet naar het zuiden, het hart van de Delta. Voorheen een onbe grensde gezichtseinder, nu met twaalf stalen sta ketsels een droefmakende voltreffer op het net vlies. In "VOGELS" viel onlangs een oproep te lezen aan natuur- en milieu-organisaties zich niet te verzetten tegen windmolenparken (Larnmers 1995). Bij afweging van pro en contra's bleef het landschappelijk aspect achterwege. Vogelbescher ming is overigens geen voorstander van plaatsing van windturbines in natuurgebieden of op locaties met hoge vliegintensiteit zodat, gelet op het belang van het platencomplex. mag worden aangenomen dat de insluiting van Vpl/Hpl niet de zegen heeft van de vereniging. 71

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1995 | | pagina 5