Landschap 19- toen en nu
beeld op een aquarel in het Verkade-album "Waar
wij wonen (1937) en waarover de bekende Dr. Jac.
P. Thijsse schreef "daar kun je onder bloeiende
rozen liggen uit te kijken over de zee" (zie Sterna
1993-2)"
Thans ligt in de Westenschouwense Inlaag een
veel te groot parkeerterrein dat echt wel wat klei
ner kan en beter ingepast in het nog steeds mooie
landschap, waar het smalle duin overgaat in vochti
ge graslanden van de inlaag.
Bij Ouddorp was de aangroei van jongere
datum. Het gors zoals het hier genoemd wordt,
hebben velen van ons nog zo gekend en een wande-
lingom de Punt hebben velen ergemaakt. De Punt
was dicht begroeid met duindoorn, liguster, ege
lantier. meidoorn en vlier vaak met kamperfoelie
en heggerank omslingerd.
Kees Hanain Goeree, paradijs voor bloemen, vo
gels en mensen (1963) noemde dit duinstruweel de
"Goereese maquis". In die tijd stond daar pavil
joen 't Gorsje" met "prachtig uitzicht-gezellig
zitje-prima consumptie". De zoutvegetatie van het
gors bij De Punt is diepgaand onderzocht in het
proefschrift van M.J. Adriani Sur Ie phytosociolo-
gie, la synécologie et le bilan d'eau de halophytes
(1945)."
Thans loopt de weg naar de Brouwersdam dwars
door dit gors en is het sterk verzoet en dichtge
groeid omdat het getij er verdwenen is. De Punt van
Ouddorp wordt tegenwoordig Punt van Goeree
genoemd.
Bij Hellevoetsluis was vroeger een soortgelijke
landschappelijke situatie te zien bij het gors van
De Quack.
De Punt van Westenschouwen en van Ouddorp.
De kaarten geven de situatie uit 1949 weer.
- trés* i dutni'ii
38