Korte Bijdragen
Een koekoeksjong in een winterkoningnest
N.D. van Swelm. De Broedvogels van het Noordelijk
Deltagebied 1991. Stichting Ornithologisch Station Oost-
voorne. Ministerie LNV, Directie Zuidwest, Dordrecht.
G. L Ouweneel Zomer 1996 bevond zich tussen de Kokmeeuwen rond de
snackbar "De Ventj ager" vaak een Zwartkopmeeuw die
bedelde om frites. De snackbar staat op de parkeerplaats bij
de afslag Ooltgensplaat. Foto: Gerard Ouweneel.
pelaars in een van de veertig terreinen. De auteur van
'Broedvogels Noordelijk Deltagebied 1991' verricht met
zijn moitoringwerk een bij zonder nuttig karwei. Hopelijk
is er gelegenheid tot continuering en vindt hij genoeg vrij
willigers ter assistentie.
Het rapport kan onder vermelding van titel besteld
worden bij:
Ministerie LNV,regiodirectie Zuidwest, Afdeling Natuur
Postbus 1167
3300 BD Dordrecht.
Voor het rapport zal een vergoeding gevraagd worden
waarvan de hoogte momenteel niet bekend is.
De heer en mevrouw Pool - Deltaweg 6, Haamstede -
konden vanuit hun huiskamer een bijzondere gebeurte
nis volgen. Winterkoninkjes hadden hun nest gebouwd in
een dichte massa takjes van een oude clematis op zo'n
drie meter afstand van het vensterraam. Mevrouw Pool
had eens voorzichtig de bolvormige woning gecontro
leerd en voelde dat er eitjes in lagen. Een kleine 14 dagen
later zag ze eitjes uit het nest vallen. Deze bleken bijna op
uitkomen te staan. In het nest was de vleugel van een vo
geltje zichtbaar, naar laler bleek moet dat het koekoeks
jong geweest zijn. Voor de Winterkoninkjes brak een
drukke tijd aan en de jonge Koekoek groeide als kool en
zelfs het nest uit. Op het plaveisel, enigszins verscholen
achter een schutting en een Judaspenning werd het jong
verder gevoerd (zie foto). Later is het jong verder de tuin
ingehipt, waar het onder voortdurend schril gepiep nog
lange tijd gevoerd is.
Naast het feit dat het een buitenkansje is om zo vanuit
je woning het opgroeien van een Koekoek te kunnen vol
gen (al had de familie Pool daar wel gemengde gevoelens
bijis het in dit geval extra bijzonder omdat de waardvo-
gel een Winterkoninkje was. Het Winterkoninkje wordt
in de literatuur niet vaak als waardvogel genoemd. Jan-
Willem Vergeer vermeldt het Winterkoninkje in "Broed
vogels van Zeeland "(1994), in een rijtje met soorten
waarbij het waardvogelschap een enkele keer is vastge
steld.
Je vraagt je wel af: hoe heeft dat kockockswijfje haar
ei in dat vrijwel gesloten bolvormige nest gekregen, dat
bovendien diep in een zeer dichte takkenmassa was ver
borgen'? Volgens C. Harrison in "Elseviers broedvogel-
gids", klampt het vrouwtje zich aan het nest vast en legt
haar ei ter plaatse. Ik heb elders wel gelezen, dat het
vrouwtje ook een van tevoren gelegd ei met haar snavel in
het nest kan deponeren. Zo zag ik vorig jaar bij de vogel-
wachterswoning op de Hompelvoet een Koekoek op de
omheining met een ei in haar bek. In de tuin broeden al
tijd Graspiepers en daar was het om te doen. Toen ze mij
voor het raam zag, slikte ze het ei echter in. Onduidelijk
bleef of het haar eigen ei was, of dat ze dat elders had weg
genomen (de Graspiepers in de tuin hadden al kleine jon
gen). Het blijven mysterieuze vogels.
Foto:Mw. Pool.
Kees de Kraker