BP
mm
WmÈ
te compenseren, kon zodoende achterwege blij
ven.
Een hokker
Allerlei mensen, vogels, dieren en planten leer
de ik tijdens de zeearendbewaking (periode van
veertien dagen in maart, april of mei) kennen,maar
van de Zeearend zelf zagik al die jaren betrekkelijk
weinig. Bij de caravan stond een telescoop altijd op
de horst gericht en het doen en laten van de aren
den bij het nest werd nauwgezet geregistreerd. Je
zag de vogel of een stukj e er van, urenlang op of bij
het nest, een paring of een broedaflossing. Erg
spectaculair was dat allemaal niet. Ook als je ze,
heel zeiden, zag jagen langs de oever van een meer
of visvijver waar ze meestal Meerkoeten vingen,
was de spanning lang niet zo groot dan wanneer je
een Boomvalk, Slechtvalk of Smelleken een prooi
ziet achtervolgen. De jachtwijze heeft meer weg
vaneenTorenvalkofeen Ruigpootbuizerd:wieke-
lend boven de Meerkoet, die steeds maar onder
duikt tot hij uitgeput is en dan door de arend gepakt
wordt. Ook wordt vaak vanaf een zitplaats aan de
rand van een plas een watervogel in glijvlucht over
rompeld of een paaiende Brasem uit het water ge
vist. Een beetje logge vogel lijkt het. Heel wat an
ders dan het baltsen van Buizerden dat ik vaak te
zien kreeg en die daarbij buitengewoon fraaie
staaltjes van luchtacrobatiek lieten zien.
Landschap bij Gottesgabe in mei. Foto: Kees de Kraker.
Broedsukses
In de loop van de jaren nam het broedsukses van
de Zeearend in Sleeswijk-Holstein langzaam toe.
Begin jaren zeventig was dat miserabel. Buiten het
feit dat eieren door eierverzamelaars uit de nesten
werden gehaald, gingen deze wel eens kapot van
wege dunschaligheid of stierf het embryo in het ei
dooreen hoog gehalte aan gifstoffen zoals DDT en
PCB's. Het was de Nederlandse toxicoloog Koe
man die deze zaken aan het licht bracht. De embry
o's in de eieren van het nest dat ik in 1974 bewaakte
waren vermoedelijk afgestorven door de trillingen
van een zeer laag overvliegende legerhelikopter.
Ook oude vogels kwamen soms om door het eten
van vergiftigd aas, dat voor kraaien en Buizerden
was uitgelegd, door afschot of in een klem terecht.
Na een dieptepunt van 3 broedparen in 1982
broeden er nu weer 6-8 paar Zeearenden in Slees
wijk-Holstein en een veel groter aantal in het aan
grenzend deel van voormalig Oost-Duitsland in
het merengebied van Mecklenburg.
Draagvlak bescherming
De Zeearend had in Duitsland als Wappenvo-
gel" een sterke symbolische waarde (zoiets als de
Nederlandse leeuw), met name in jagerskringen
was men daar gevoelig voor. Meer dan in Neder
land bestond (bestaat?) de Duitse natuurbescher
ming uit mensen die uit deze wereld afkomstig zijn.
Wé§fe$v?