Volgende vraag is: van wie deukje dat de krab fa milie is? Er wordt direkt aan de kreeft gedacht. Ze horen beide inderdaad tot de klasse der schaaldie ren. Horen ze die naam dan denken ze ook aan schelpen, maar die zitten bij een heel andere club. Verdere familie van de krab en de kreeft is b.v. de garnaal en - tot hun grote verbazing - de pissebed, dat vochtnrinnende grijze beestje uit hun achter tuin. Sommige soorten hebben nog gewoon kieu wen. De krab is eigenlijk een dubbelgevouwen kreeft. Dat is goed te zien aan de buikzijde: z'n achterlijf heeft-ie omgeslagen tegen z'n buik. Aan dat omge slagen achterlijf kunje zien of je met een mannetje- of vrouwtje te maken hebt. Het mannetje heeft een smal, het vrouwtje een breed achterlijf. Zij heeft dat nodig omdat ze de eitjes tussen buik en omgeslagen achterlijf meedraagt. De eitjes zijn te herkennen als een oranje korrelig klompje, wat er aan alle kan ten uitpuilt. Een van de kinderen denkt een krab met eieren te hebben.Vreemd genoeg is het een mannetje. Dan blijkt dat 't niet om eieren gaat, maar om het krabbezakje, een soort gladde gelige tuinboon, tussenbuik en achterlijf geklemd. Het is een parasiet (ook een schaaldierachtige trou wens), die de krab doorwoekert en uiteindelijk doodt. Die gele tuinboon bevat de voortplantings- cellen van de parasiet. Ze vinden 't allemaal zo zie lig voor de krab. Wat eet een krab en hoe vindt hij z 'n voedsel? Ze weten natuurlijk dat hij vlees lust: je vangt ze met mossel vlees. Maar ook van dode dieren eten ze graag. Het zijn echte opruimers. Voedsel vinden ze door middel van hun geur. Met de voelsprietjes naast hun ogen kunnen ze goed ruiken.Wie zijn de vijanden van de krab? De kinderen weten dat je vaak veel lege krabbeschildjes kunt vinden en ze bedenken dat dit het werk van vogels moet zijn. Zilvermeeuwen heb ik inderdaad al dikwijls bezig gezien met krab. Ook sommige vissen schijnen ze lekker te vinden. Maar de lege schildjes hebben voornamelijk een andere oorzaak. Krabben heb ben een hard uitwendig skelet wat niet mee groeit. Daarom moeten ze om de zoveel tijd vervellen. Ze gooien hun oude schild af, daaronder zit dan al het nieuwe, nog weke schild. Ze gaan een periode er gens schuil, want ze zijn dan natuurlijk heel kwets baar. In de periode van he t zachte schild groeien ze en het schild rekt mee. Langzaam verhart 't dan weer. Deze procedure lijkt niet eenvoudig voor de krab, maar heeft ook zo z'n voordelen: als de krab b.v. in gevecht een poot kwijtraakt of door "loskop pelen" van z'n poot kan ontsnappen aan een dode lijke greep (auto-amputatie),is na een aantal ver vellingen een nieuwe poot gegroeid. Direkt willen twee kinderen de proef op de som nemen, maar- krijgen de rest meteen over zich heen. Zielepiet met parasiet Telkens beginnen ze weer over die zielepiet met die parasiet. Of hij nou echt dood gaat. Kunnen ze 88

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1996 | | pagina 10