waarin deze soort het talrijkst is (zie Vergeer van Zuijlen 1994).Dat zal te maken hebben met het feit dat Bosspitsmuizen in de duinen waarschijnlijk tal rijker zijn dan in de polder, waar de meeste braak- balpartijen vandaan komen. Het ontbreken van de soort op de Kop van Schouwen volgens de kaart in de zoogdierenatlas (Broekhuizen et al. 1992 ,pag. 24) zal zeker op een gebrek aan informatie berus ten. Auteur heeft de soort in ieder geval sinds 1984 jaarlijks vastgesteld in het Zeepe, waar hij met name in de bossen en struwelen niet zeldzaam lijkt te zijn. Dwergspitsmuis Liefst 35 Dwergspitsmuizen, 15% van het totaal, werden gevonden in de kerkuil-braakballen, een hoog percentage. Opmerkelijk is ook, dat in een aantal braakballen meerdere Dwergspitsen wer den gevonden. Eén braakbal bevatte zelfs zeven Dwergspitsen (naast nog eens vier Bosspitsen en een Huisspits)! Dwergspitsmuizen houden er rela tief grote territoria op na en leven niet sociaal. De Inhoud braakballen Kerkuil Zeepe maart/april 1997 Veldmuis vondst van zoveel Dwergspitsen in de braakballen wijst dus op een talrijk voorkomen in het Zeepe, hetgeen gezien de voorkeur van de soort voor vochtig terrein met een dichte vegetatie ook niet onmogelijk lijkt. In ieder geval lijkt het ontbreken van de soort op de Kop van Schouwen (zie Broek huizen et al. 1992, pag. 35) tc berusten op een ge brek aan gegevens. Voor de Kerkuil is de slechts drie tot vier gram wegende Dwergspitsmuis overi gens niet veel meer dan een snelle snack tussen door, waarvan hij er een aantal moet nuttigen om aan een redelijke maaltijd te komen. Een voordeel daarbij is dat deze soort altijd bovengronds foera- geert, en dus meer kans loopt om ontdekt te wor den. Huisspitsmuis De 63 gevonden Huisspitsmuizen maken 27% van het menu van de uil uit. Deze spitsmuis neemt in de Zeeuwse polder vaak een groter deel van het winterse kerkuil-menu in. Waarschijnlijk zijn Huisspitsen daar aanzienlijk talrijker dan Bosspit sen. Met zijn voorkeur voor droge terreinen, vaak nabij menselijke bebouwing, lijkt een schaarser voorkomen in de duinen ook logisch. Wel is de soort erg talrijk in de bebouwing in en rond het duin, hetgeen doet vermoeden dat de uil de meeste Huisspitsen aan de dorpsrand gevangen zal heb ben. Veldmuis De drie gevonden Veldmuizen maken niet veel meer dan 1 van het Zeepe-kerk- uilmenu uit. Voor een vogel die het vaak voorna melijk van Veldmuizen moet hebben een opmer kelijk feit. Het lijkt er sterk op, dat de Veldmuis in het Zeepe erg zeldzaam is. Dat is temeer interes sant daar het ontbreken van Veldmuizen de kansen voor de Noordse Woelmuis vergroot. Overigens ontbreekt de soort ook volgens de kaart in Broek huizen et. al (1992) in de Schouwse duinen. Noordse Woelmuis De 14 gevonden Noordse Woelmuizen, 6% van het totaal, vormen de grootste verassing van deze braakbal-set. De enige indicatie voor het voorko men in het Zeepe tot nu toe vormen de drie in 1988 geplozen exemplaren in Torenvalk-braakballen (Mostert 1989). De Noordse Woelmuis, internatio naal gezien een van de zeldzaamste Nederlandse fauna-elementen, komt in Zeeland nog plaatselijk voor langs kreken en in inlagen en in de eilanden van Veerse Meer en Grevelingen. Op Schouwen- Duiveland lijkt de soort nog vrij algemeen in voor noemde biotopen. Uit de duinen is tot nog toe al leen een vindplaats in het Watergat bekend (van Apeldoorn et al. 1992), elders zou hij ontbreken (Broekhuizen et al. 1992, pag. 277). Ondanks het feit dat de soort in de Delta als goed onderzocht te 91

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1996 | | pagina 13