waarin deze soort het talrijkst is (zie Vergeer van
Zuijlen 1994).Dat zal te maken hebben met het feit
dat Bosspitsmuizen in de duinen waarschijnlijk tal
rijker zijn dan in de polder, waar de meeste braak-
balpartijen vandaan komen. Het ontbreken van de
soort op de Kop van Schouwen volgens de kaart in
de zoogdierenatlas (Broekhuizen et al. 1992 ,pag.
24) zal zeker op een gebrek aan informatie berus
ten. Auteur heeft de soort in ieder geval sinds 1984
jaarlijks vastgesteld in het Zeepe, waar hij met
name in de bossen en struwelen niet zeldzaam lijkt
te zijn.
Dwergspitsmuis
Liefst 35 Dwergspitsmuizen, 15% van het totaal,
werden gevonden in de kerkuil-braakballen, een
hoog percentage. Opmerkelijk is ook, dat in een
aantal braakballen meerdere Dwergspitsen wer
den gevonden. Eén braakbal bevatte zelfs zeven
Dwergspitsen (naast nog eens vier Bosspitsen en
een Huisspits)! Dwergspitsmuizen houden er rela
tief grote territoria op na en leven niet sociaal. De
Inhoud braakballen Kerkuil Zeepe
maart/april 1997
Veldmuis
vondst van zoveel Dwergspitsen in de braakballen
wijst dus op een talrijk voorkomen in het Zeepe,
hetgeen gezien de voorkeur van de soort voor
vochtig terrein met een dichte vegetatie ook niet
onmogelijk lijkt. In ieder geval lijkt het ontbreken
van de soort op de Kop van Schouwen (zie Broek
huizen et al. 1992, pag. 35) tc berusten op een ge
brek aan gegevens. Voor de Kerkuil is de slechts
drie tot vier gram wegende Dwergspitsmuis overi
gens niet veel meer dan een snelle snack tussen
door, waarvan hij er een aantal moet nuttigen om
aan een redelijke maaltijd te komen. Een voordeel
daarbij is dat deze soort altijd bovengronds foera-
geert, en dus meer kans loopt om ontdekt te wor
den.
Huisspitsmuis
De 63 gevonden Huisspitsmuizen maken 27%
van het menu van de uil uit. Deze spitsmuis neemt
in de Zeeuwse polder vaak een groter deel van het
winterse kerkuil-menu in. Waarschijnlijk zijn
Huisspitsen daar aanzienlijk talrijker dan Bosspit
sen. Met zijn voorkeur voor droge terreinen, vaak
nabij menselijke bebouwing, lijkt een schaarser
voorkomen in de duinen ook logisch. Wel is de
soort erg talrijk in de bebouwing in en rond het
duin, hetgeen doet vermoeden dat de uil de meeste
Huisspitsen aan de dorpsrand gevangen zal heb
ben. Veldmuis De drie gevonden Veldmuizen
maken niet veel meer dan 1 van het Zeepe-kerk-
uilmenu uit. Voor een vogel die het vaak voorna
melijk van Veldmuizen moet hebben een opmer
kelijk feit. Het lijkt er sterk op, dat de Veldmuis in
het Zeepe erg zeldzaam is. Dat is temeer interes
sant daar het ontbreken van Veldmuizen de kansen
voor de Noordse Woelmuis vergroot. Overigens
ontbreekt de soort ook volgens de kaart in Broek
huizen et. al (1992) in de Schouwse duinen.
Noordse Woelmuis
De 14 gevonden Noordse Woelmuizen, 6% van
het totaal, vormen de grootste verassing van deze
braakbal-set. De enige indicatie voor het voorko
men in het Zeepe tot nu toe vormen de drie in 1988
geplozen exemplaren in Torenvalk-braakballen
(Mostert 1989). De Noordse Woelmuis, internatio
naal gezien een van de zeldzaamste Nederlandse
fauna-elementen, komt in Zeeland nog plaatselijk
voor langs kreken en in inlagen en in de eilanden
van Veerse Meer en Grevelingen. Op Schouwen-
Duiveland lijkt de soort nog vrij algemeen in voor
noemde biotopen. Uit de duinen is tot nog toe al
leen een vindplaats in het Watergat bekend (van
Apeldoorn et al. 1992), elders zou hij ontbreken
(Broekhuizen et al. 1992, pag. 277). Ondanks het
feit dat de soort in de Delta als goed onderzocht te
91