Schouw en-Duiv eland Landinrichting Schouwen-Oost mening van de Vogelwacht hierover is dat dit in bepaalde gevallen landschappelijk aantrekkelijk kan zijn indien zo'n landschapscamping direkt aansluit bij een dorp. Dit beleid zou echter moe ten uitsluiten dat nieuwe verblijfsrekreatieve en claves in landschappelijk gevoelige delen van het buitengebied ontstaan,zoals bij Kijkuit in Zonne- maire. In 1997 gaat het nieuwe gemeentebestuur van start. Hopenlijk krijgt het behoud van de specifieke landschapsvormen en de natuurlijke waarden van Schouwen-Duiveland veel bestuurlijke aandacht. In dat geval wordt ingespeeld op de toenemende behoefte in onze steeds drukker wordende samen leving aan oorspronkelijkheid en gebieden met een eigen,natuurlijke identiteit. Ted C.J. Sluiter Aan onze voeten, op het centrale deel van Schouwen-Duiveland,gaat een unieke Landinrichtingplaats- vinden. Uniek, omdat de herinrichting (vroeger noemde men dit ruilverkaveling) de eerste in ons land is die door de particuliere natuurbescherming is aangevraagd en daadwerkelijk wordt geëffectueerd. Uniek ook omdat de streek zeer betrokken is bij het proces; de zgn 'open planprocedure' wordt voor het eerst in ons land bij een landinrichtingsproject toegepast. In oktober 1995 is de Landinrichtingscommissie geinstalleerd. De commissie bestaat uit vijf leden, een voorzitter, twee belangenbehartigers van de landbouw en twee namens de natuurbescherming; Thijs Kramer van de ZMF en ondergetekende. De Landinrichtingscommissie is verantwoordelijk voor het daadwerkelijke herinrichtingsplan en de uitvoering. Voorlopig heeft de commissie zich met name be ziggehouden met de communicatie van de plannen voor de streek. Bij genoemde open planprocedure is het de bedoelingdat de streek zelf knelpunten in ventariseerten in aparte sessies creatieve oplossin gen ervoor zoekt. Voor zover deze in de financiële en planologische mogelijkheden van de commissie liggen maken deze vervolgens een grote kans te worden uitgevoerd. Het meepraten en -denken van de streek in een vroegtijdig stadium moet voorkómen dat het beeld ontstaat dat 'de pap al gestort is'. Er is op dit mo ment dan ook geen sprake van inspraak,maar meer 'voorspraak'. Landinrichtingsprojecten kunnen een lange adem hebben. In de Randstad is er een die al vele tientallen jaren wacht op een werkelijk besluit tot uitvoering. En al die jaren wordt er vergaderd en nieuwe inzichten/wensen ingepast. Zo langzal het op Schouwen-Duiveland niet duren als het aan de commissie ligt: de verschillende offi ciële stadia passerend moet het uitmonden in het 'besluit tot herinrichting' ergens eind 1999. Deze eeuw dus nog. En dat heet snel te zijn Inzet van de natuurbescherming bij deze herin richting is de realisatie van belangrijke onderdelen van het bekende 'Plan Tureluur'. De creatie van een absoluut fascinerend en zeer waardevol land schap waarin oeroude processen van grondwater beweging weer opnieuw tot leven worden gewekt. Processen die door de huidige manier van waterbe heersing onmogelijk zijn. De Provincie Zeeland, meer precies John Beijers- bergen en Jeroen de Maat, hebben een uitgebreid rapport opgesteld welk zeer nauwkeurig beschrijft welke maatregelen genomen moeten worden om de zuidkust van Schouwen dat fascinerende dyna mische karakter te geven. Een groot aaneengesloten open natuurgebied met het karakter van een brakwatermoeras. In de vorige Sterna (jg. 41 blz. 75-77) is door Frans Beekman reeds een recensie over dit rapport ver schenen. Er valt bij deze herinrichting ontzettend veel eer te behalen voor natuur en landschap." Eindelijk" eens een lichtpunt in de schijnbaar door project ontwikkelaars beheerste open ruimte hoor ik u zeggen. Ik zal de laatste zijn dit tegen te spreken! 104

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1996 | | pagina 26