Post WWF Reactie op artikel „Over Zeearenden" in Sterna no. 31996 Geachte redactie, De laatste tijd is onze Nederlandse natuur aan grote ver anderingen onderhevig. Onder menselijk regime verande ren getijde-zones in zoet- of brakwatermoerassen. Het platteland verstedelijkt of wordt omgevormd lot een groot schalig agro-industrielandschap. Onder aanvoering van een kapitaalkrachtige pressiegroep wordt ons land uitge roepen tot aan- en doorvoeremplacement voor West Euro pa. Hierdoor en door een steeds groeiende bevolking drei gen wij straks te leven in de marges van de infrastrctuur. Met lede ogen moesten natuurbeschermers al in de ze ventigeren tachtiger jaren toezien hoe in snel tempo de na tuur werd afgebroken. Er was nauwelijks weerstand onder de bevolking, enkele kleine groepjes niet te na gesproken. Gelukkug kwam in de negentiger jaren een tegenoffen sief op gang. Grote natuurbeschermingsorganisaties kwa men met ambitieuze plannen voor meer natuur in ons land. Hier en daar beginnen deze plannen zelfs zichtbaar te wor den. In grote lijnen komen deze plannen er op neer, de ver snipperde natuurgebiedjes meer aaneen te sluiten, door grondverwering en zelfs nieuwe natuurgebieden te ont wikkelen, zoals langs de grote rivieren. Ondanks alle aan slagen welke nog steeds op onze schaarse natuur gepleegd worden zijn er dus ook hoopgevende ontwikkelingen. Echter plannen om in die natuurgebieden ook weer de bijbehorende dieren te re'introduceren worden door som mige natuurliefhebbers met een zekere koudwatervrees ontvangen. Denkend aan denatuurvan vroeger een begrij pelijke reactie maar toch! Verstedelijking, ruilverkaveling, infrastructuur en soms ook verkeerd beheer in natuurgebieden deed veel planten en dieren uit ons land verdwijnen. Dit alles door menselijk handelen, is het dan nu verkeerd wanneer de mens die na tuur een helpende hand toesteekten wel in die gebieden die daartoe weer geschikt zijn gemaakt? Wat de Zeearend betreft, in Polen kan je zien dat deze met meerdere paren kan leven in een semi-natuurlijk land schap zoals een complex visvijvers waarin Karper wordt gekweekt. In die gebieden leven ook veel Otters, Zwarte Ooievaars en zelfs Kraan vogels, dieren die ook in ons land thuishoren. Is er soms voor de Zeearend in ons land geen geschikt biotoop voor handen zoals in Sleeswijk-Hol- stein De Ortolaan is recent (door landinrichting) uit ons land verdreven. Er is niets gedaan om hem in zijn laatste bol werk in Noord-Limburg te behouden. Bescherming van weidevogels komt gelukkig wel van de grond. De boer krijgt per legsel een premie. Mooier zou ik het vinden wan neer hij bij zijn werkzaamheden op hel land rekening zou houden met het broedseizoen en daarvoor een vergoeding zou ontvangen. Dat zou toch ook een stuk natuurlijker, zijn. Maar iets is beter dan niets. Liever een buitelende Kievit of roepende Grutto boven door mensen beschermd weidegebied. Liever een gereïn- troduceerde Zeearend langs de kustlijn dan een rij wind molens. Indien een gereintroduceerde Zeearend het draagvlak voor het beschermen van onze laatste natuurgebieden kan helpen vergroten, moeten wij dit dan niet met twee handen aangrijpen Met vriendelijke groet: Ed van derZwet, Boodenstraat 22 5809AS Leunen gem.Venray

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1996 | | pagina 31