Op stap
Uilen
met Gerard Ouweneel
Vragen we vogelaars naar soorten die hun voorkeur hebben dan komt meestal prompt een
lijstje. Waarop vaak uilen. Uilen fascineren en iedere vogelaar weet omstandig uit te leggen
waarom. Niet zo virtuoos als Koos van Zomeren in "Uilen". Wel netzo gemeend. Allen herinne
ren zich hun eerste uil. De mijne was een Kerkuil. Die ontdekt werd op een winterse zondag
ochtend tegen de stam van de Iep tegenover de ouderlijke woning. Het beeld van die Kerkuil
draag ik mee aan de binnenzijde van mijn ogen. Omdat een buurjongen door een stalen blaas
pijpje papieren pijlen richting Kerkuil vuurde, kwam het 's middags tot een handgemeen. On
danks deze beschermingsdaad keerde de Kerkuil niet terug naar de okselholte in de Iep. Tot
bijna veertig jaar later Plantsoejj^nïffén^^^tWïQwelde omdat de wijk toch werd gerenoveerd,
keek ik bij het passeren altij^i^®i^^iM&|ii^ïls^oen die Kerkuil zat.
Kort na die Kerkuil volgdf n
Ransuil en Steenuil. De VelSuil S^rOH-
frustratiesoort.Tot eindelijk op DW^ërrj
Ben en mij de adrenaline tot recordlTÏÏÓgte--dewJ"'
stijgen. Dat doen ze nog. Altijd weer. De motoriek
van die onvermoeibare vlucht die hen over zeeën
en continenten voert en dan, in zit, die onintimi-
deerbareen onverschrokken blik. Velduilen: ruste
loze nomaden, cynische opportunisten en grandio
ze wereldreizigers. Een Velduil zien betekent een
flash-back naar weergaloze vogeldagen en een be
loftevol visum voor dagen die nog komen
Ook heeft iedere vogelaar zijn uilendromen.
"Binnenkort naar Finland", vertelden Leen en
Arie bij een ontmoeting op het Rammegors. Ze
somden op wat ze daar hoopten te gaan zien. "Het
liefst die Laplanduil. Dat moet toch eens lukken".
"Tja", was mijn reactie".'s Winters moet het mak
kelijker zijn". En de wonderlijke toverlantaarn die
ieder meedraagt, bracht het beeld op het netvlies
van die Laplanduil in de Siberische taiga bij het
Baikalmeer. Ook met zo'n onintimideerbare blik.
Een februarinacht in Japan leverde de indrin
gendste uilenervaring op. Op Hokkaido, waar we
waren voor Japanse Kraanvogels en Stellers Zee
arenden. Met een stille hoop op Blakistons Visui-
'TgfclJlffihdrukwekkende bewoner van Amurland,
aaijïe boreale wouden waarin ze huizen, onder
e van de Koreaanse firma Hyundai, thans in rap
tempo worden geveld. Op Hokkaido zijn ook een
paar door Japanse vogelbeschermers gekoesterde
Blakistons Visuilen en nadat onze geloofsbrieven
akkoord bevonden waren, kregen we ze te zien. De
beelden die deze vogels op het netvlies achterlie
ten hebben in tijden waarin de zin van het bestaan
wat moeilijker valt, al veel goeds verricht.
Een onlangs toegevoegd uilenbeeld weet even
min van wijken. Ik deed het op tijdens de ochtend
spits langs de A16, net voor Hazeldonk.Twee rijen
zuidwaarts stuivende auto's met daarin voorge
programmeerde lieden, het gedoe dat Koos van
Zomeren het BMW-denken noemt. Links, nog op
het asfalt maar net buiten de wegbandering een
Steenuil, een eerste zomer vogel. Niet een verfrom
meld verkeersslachtoffershoopje maar actief en
rechtop, de aanstormende en op een halve meter
afstand voorbijrazende rij waanzin fixerend. De af
gelopen nacht geschept en in deze houding ver
stard? 's Middags terug uit Brussel ben ik gaan zoe
ken. Niets gevonden. Het beeld blijft. Het
zelfverwijt ook.
81