Natuurmonumenten op Tiengemeten: een kwestie van visie, geduld en veel beste stuurlui aan wal Tiengemeten binnendijks. Hoe zal dit landschap er over enkele decennia uitzien? Foto: Gerard Ouweneel. Gerard L. Ouweneel. Toen vijftien jaar geleden de Blanke Slikken, het ca. 300 hectare metende buitendijkse gebied vanTiengemeten aan Natuurmonumenten werden overgedragen, was onder natuurliefhebbers de vreugde groot. Want in de Delta ging toen veel mis met natuur en afgezien van opluchting dat onder hoede van Natuurmonumenten de Blanke Slikken in ieder geval veilig zouden zijn, was verwachting gewettigd dat alle gebieden bij de spuimonding.de vereniging de sinds 1970 uit drogende en sterk verruigende Blanke Slikken tot een beloftevol natuurgebied zou gaan herin- richten. Vreemd dat die vreugde ontbrak toen op 20 september 1996 het bericht kwam dat Na tuurmonumenten ook het binnendijkse deel van Tiengemeten in eigendom verworven had, zodat de organisatie op het gehele eiland vrije hand zou krijgen. Een kwestie van 'wel weten wat we hebben en niet wat gaat komen?Tn ieder geval kan de vereniging er zeker van zijn dal haar verrichtingen opTiengemeten met argusogen zullen worden gevolgd.zowel door de agrarische sector als door natuurliefhebbers. De overdracht vanTiengemeten aan Natuurmo numenten kreeg veel aandacht. Verzekerings maatschappij AMEV ontving 33 miljoen gulden voor hel aandelenpakket, welk bedrag werd opge- brachtdoorhet Ministerie van Landbouw.Natuur- beheer en Visserij. Rijkswaterstaat en de provin cie. Bij de overdracht liet de vereniging weten niet direct aan de slag te kunnen. Begrijperlijkerwijze applaudiseerden de zes op het eiland actief zijnde boeren niet voor de nieuwe eigenaar en diens plan nen en tijd zal nodig blijken om voor hen en de 'weekenders' oplossingen te vinden. Voorts vlast Natuurmonumenten op terugkeer van tij op het Haringvliet, zodat via doorgraven van de dijk aan de westzijde, waardoor bij vloed water vrije toe gang krijgt, de nieuwe natuur van Tiengemeten de nodige injecties dynamiek kan gaan ontvangen. Welnu,aan terugkeer van tij op het Haringvliet zit ten aantrekkelijke aspecten maar gelet op de dei ningdie dit plan op Goeree-Overflakkee deed ont staan,ziet schrijver dc Haringvlietsluizen nog niet permanent opengaan. Gelukkig onthield Natuur monumenten zich van beloftevolle retoriek. Geen illusionisme door te schermen met namen van aan sprekende soorten die zich eens zouden kunnen vestigen. Wèl terechte constatering dat Tiengeme ten tot een waardevolle schakel zal kunnen uit groeien in de gouden paperclip, de keten van na- 42

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1997 | | pagina 12