Landschap 19 toen Langs het Duinhoevepad door de Verklikkerduinen ca. 1935 Fragment topografische kaart schaal1:25000, blad 42 B Westerlichttoren en blad42 E Renesse, verkend 1960 en uitgegeven 1962. Een wandeling van de Duinhoeve naar het Verklikkerstrand geeft een uitmuntende indruk van de variatie aan duinlandschappen op Schouwen. In de binnenduinen krijgen we een beeld van de oude elzenmeet bij een voormalige duinboerderij. Erlangs loopt de 'duunwaetering' die in de winter en het voorjaar het gebied ontwatert. Iets verder komen we op de vroongronden, de zwak golvende duingraslanden die wat hoger liggen en waarin kopjes met grassen en slenken met Kruipwilg te onderscheiden zijn. Dit gebied wordt net als vroeger 's zomers met koeien be weid. De buitenduinen zijn te herkennen door het veel sterkere reliëf en de andere plantengroei: Duindoorn, Vlier en Helm. Deze duinen heten Verklikkerduinen en er zijn grote diepe valleien in, ontstaan door de overheersende Z.W.-winden. Vlak voor het strand ligt de hoge zeereep uit het begin van deze eeuw. Ervoor liggen twee smalle langgerekte duinvalleien ontstaan door de vorming van lage zeerepen op het strand die respectievelijk ca. 1940 en ca.l 960 zijn gevormd. De zee kon niet meer in deze valleien komen enze verzoetten. Je vindt er plantjes als Watermunt en Parnassia. De beheerders van Staatsbosbeheer noemen de buitenste vallei de Buitenverklikker, die eens per jaar gemaaid wordt.Tenslotte ligt voor je voeten het brede strand waar zich al weer nieuwe duintjes vormen,begroeid met Biestarwegras, die op den duur ook weer een nieuwe zee- reep zullen vormen. De openingen in die zeereep hoeft Rijkswaterstaat echt niet meteen dicht te maken, want de kust wordt er niet bedreigd. Zo"n 25 jaar geleden heeft de vakgroep Fysische Geografie van de Rijksuniversiteit van Utrecht de landschappen langs het Duinhoevepad onder zocht en in kaart gebracht. Het kaartje gemaakt doordrs.RJ.de Boer in 1974 is gepubliceerd in het Geografisch Tijdschrift 1977 (blz.202-203). Iets uit voeriger dan hierboven heb ikzelf de landschap pen op deze wandeling beschreven in: "Duinhoe vepad. Een wandeling van de Duinhoeve naar het Verklikkerstrand, gezien door de ogen van een geograaf". Het is te vinden in Tussen hemel en aarde 1 deel 1 (Stichting Westerschouwen Kultureel, 1992). Door mijn leerlingen van de RSG Professor Zeeman is het Duinhoevepad al menigmaal gelo pen. Je kunt daar zien wat in de studieboeken be schreven staat, bovendien krijg je als je er om vraagt bij de camping Duinhoeve een mooie folder met een kleurenfoto uit de lucht. Terug in de tijd In deze aflevering van Landschap 19 toen gaan

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1998 | | pagina 3