Landschap 19 toen
Langs het Duinhoevepad door de Verklikkerduinen ca. 1935
Fragment topografische kaart schaal1:25000, blad 42 B Westerlichttoren en blad42 E Renesse, verkend 1960 en uitgegeven
1962.
Een wandeling van de Duinhoeve naar het Verklikkerstrand geeft een uitmuntende indruk
van de variatie aan duinlandschappen op Schouwen. In de binnenduinen krijgen we een beeld
van de oude elzenmeet bij een voormalige duinboerderij. Erlangs loopt de 'duunwaetering' die
in de winter en het voorjaar het gebied ontwatert. Iets verder komen we op de vroongronden, de
zwak golvende duingraslanden die wat hoger liggen en waarin kopjes met grassen en slenken
met Kruipwilg te onderscheiden zijn. Dit gebied wordt net als vroeger 's zomers met koeien be
weid. De buitenduinen zijn te herkennen door het veel sterkere reliëf en de andere plantengroei:
Duindoorn, Vlier en Helm. Deze duinen heten Verklikkerduinen en er zijn grote diepe valleien
in, ontstaan door de overheersende Z.W.-winden. Vlak voor het strand ligt de hoge zeereep uit
het begin van deze eeuw. Ervoor liggen twee smalle langgerekte duinvalleien ontstaan door de
vorming van lage zeerepen op het strand die respectievelijk ca. 1940 en ca.l 960 zijn gevormd. De
zee kon niet meer in deze valleien komen enze verzoetten. Je vindt er plantjes als Watermunt en
Parnassia. De beheerders van Staatsbosbeheer noemen de buitenste vallei de Buitenverklikker,
die eens per jaar gemaaid wordt.Tenslotte ligt voor je voeten het brede strand waar zich al weer
nieuwe duintjes vormen,begroeid met Biestarwegras, die op den duur ook weer een nieuwe zee-
reep zullen vormen. De openingen in die zeereep hoeft Rijkswaterstaat echt niet meteen dicht
te maken, want de kust wordt er niet bedreigd.
Zo"n 25 jaar geleden heeft de vakgroep Fysische
Geografie van de Rijksuniversiteit van Utrecht de
landschappen langs het Duinhoevepad onder
zocht en in kaart gebracht. Het kaartje gemaakt
doordrs.RJ.de Boer in 1974 is gepubliceerd in het
Geografisch Tijdschrift 1977 (blz.202-203). Iets uit
voeriger dan hierboven heb ikzelf de landschap
pen op deze wandeling beschreven in: "Duinhoe
vepad. Een wandeling van de Duinhoeve naar het
Verklikkerstrand, gezien door de ogen van een
geograaf". Het is te vinden in Tussen hemel en aarde
1
deel 1 (Stichting Westerschouwen Kultureel,
1992).
Door mijn leerlingen van de RSG Professor
Zeeman is het Duinhoevepad al menigmaal gelo
pen. Je kunt daar zien wat in de studieboeken be
schreven staat, bovendien krijg je als je er om
vraagt bij de camping Duinhoeve een mooie folder
met een kleurenfoto uit de lucht.
Terug in de tijd
In deze aflevering van Landschap 19 toen gaan