Visdiefjes bieden elkaar voer aan op de dakrand van de aula en collega's die in de pauze alert reage ren op "achter je" kunnen zo'n prooioverdracht waarnemen. Voor aanvang van het volgend broed- seizoen zal getracht worden het platte dak door middel van enkele schelpenhoekjes en wat gras pollen voor de beschutting nog aantrekkelijker te maken voor die Visdiefjes. Mooi-weer biologen kunnen zich reeds opmaken voor aanschouwelijk onderwijs. Overigens hebben de in 1985 geplaatste beton nen huiszwaluwnesten tot nu toe slechts één keer aan broedende vogels onderdak geboden. Huis mussen maakten er gebruik van in hetzelfde jaar dat juist boven die plek zich een Muskuseend op ei eren zette. Goedbedoelende dierenliefhebbers hadden een aantal van die beesten in de gracht uit gezet en zo"n eend had de primeur als RSG-dak- broeder.Voor wat betreft "vogelen rond het huis" is het schoolgebouw met de sportvelden en de brede (brandweer)sloot een prima lokatie. De Blauwe Reigers worden er in de winter gevoederd en een tiental wachtende reigers is geen uitzonde ring. De Ooievaars die 1984 in Zierikzee en omge ving rondzwierven werden uiteraard ook opge merkt en klas 2mc bekeek op het dak van het noodgebouw eens een gekleurringde Zilver meeuw die een jaar eerder in IJmuiden geringd bleek te zijn.Trieste waarnemingen bleven niet uit. Het Gekraagde Roodstaartje dat tegen het raam van lokaal 51 vloog, werd door de leerlingen be wonderd nadat ik het op de begane grond had op gehaald. "Waarom moest nou zo'n mooi vogeltje zich doodvliegen tegen het raam van ons klaslo kaal Niets zo triest of er worden grappen over gemaakt. "Tegen ramen tikken moet je overlaten aan Roodborstjes" probeerde een jongen op de achterste rij. De klas kon er niet om lachen. Er werd een beroep op mij gedaan toen de tuinman een vreemdsoortige dode gans had gevonden op het sportveld: de eerste Nijlgans die het Hatfieldpark bezocht, kreeg voorlopig geen opvolger en met ge rust hart meld ik hierbij dat ook de familie Muskus eend terplaatse inmiddelsis uitgestorven.Veel ple zier beleefden leerlingen aan een Knobbelzwaan die voor de ramen van de nooddeuren van de aula dagelijks naar binnen stond te gluren en zelfs een keer het lokaal handvaardigheid binnenstapte. Voor het onderhoud van de school was zijn aanwe zigheid minder prettig. De zwaan knabbelde de verf van de deuren. Misschien kreegde vogel er een of andere stof mee binnen die hem goed deed? Tamme boeren-) ganzen en kwakertjes zetten de Scholeksteropschooldak, 1 juni 1999. Foto: Henk Botteiweg. boel soms flink op stelten en leveren de nodige hi lariteit op wanneer na enige tijd zo'n lawaaischop- ster met kroost en al uit de bosjes te voorschijn komt. Wat te denken van het mannetje Krakeend dat enkele dagen achtereen op het dak van de aula landde en daar de aanwezige Wilde eenden domi neerde? Ontsnapt uit een waterwildverzameling lijkt het meest voor de hand te liggen. De plassen op het noodgebouw oefenen aantrekkingskracht uit op de meest uiteenlopende vogelsoorten. Ze komen er om te drinken of te rusten. Zeer opval lend was recent de komst van Kleine Mantelmeeu wen en de afname van Zilvermeeuwen. Grijsgroe ne pootjes, rode pootj es, roze poot j esennudusook gele pootjes op het dak. De tuin van het voormalige schoolgebouw van de RSG aan de Manhuisstraat werd voornamelijk bezocht doorzangvogels. Ik denk terugaan die tuin en herinner me het enthousiasme en de vasthou dendheid van Wim de Vos 1920 -1999 Die vogel in de schooltuin moest en zou op de gevoelige plaat worden vastgelegd. Wim, als amanuensis aan de school verbonden, kreeg zijn Beflijster en de do cent waarmee hij indertijd samenwerkte, fotogra feerde de eindelijk betrapte Scholekster op het dak van de RSG. 37

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1999 | | pagina 37