De noordkust van Schouwen-Duiveland werd
sterk verstedelijkt met recreatiedorpen, waar
de bufferzones verdedigd moesten worden. De
zuidkust bleef een keten van vogelrijke inlagen.
De verblijfsrecreatie werd daar te elfder ure ge
keerd. Bij deZuidhoekinlagen kwam de Frans
Jansen-hut om vogels te observeren.
Natuur en visserij waren voor Frans een niet te
scheiden geheel. Het doel van de natuurbe
scherming was het kunnen blijven genieten
van de wereld om ons heen. Het doel van de
visserij was blijvend voedsel te leveren. In 1987
werd zijn werk in de visserijwereld koninklijk
gewaardeerd met het ridderschap inde Orde
van Oranje-Nassau.
Het informele benoemen door de Vogelwacht
van Frans tot "ridder in de Orde van het Gou
den Zeepaard" in 1984 vond hij eigenlijk net zo
mooi. Zijn kleinzoon vond de Oudemans-me-
daille van Natuurmonumenten die hij in 1986
kreeg belangrijker "omdat die zo'n mooi doos
je had", vertelde Frans eens met vertedering.
De laatste 20 jaar maakten Maatje en Frans
nog vele natuur- en cultuurreizen om te genie
ten van "deze mooie wereld" (de titel van het
boekje ter nagedachtenis van de in de NJN be
wonderde jonge bioloog Jan Joost ter Pelk-
wijk, die in 1942 omkwam in de slag op de Ja-
vazee).
Piet van Dalsen (Haamstede, 1917)
Omstreeks 1951 werd Piet van Dalsen lid van
de Vogelwacht. Hij was in z'n vrije tijd altijd in
de natuur, ook later in een deel van de Verklik
kerduinen als controleur-vogelwet met opspo
ringsbevoegdheid. Piet hield verder zeer veel
lezingen en was ook actief als 'natuurjournalist'
ondermeer voor de Provinciale Zeeuwse Cou-
Frans Jansen overhandigt Henk Harmsen de oorkonde
van de Vijverberg-Lysenprijs. Foto:PZC.
stellingen. Henk Harmsen, die de Sterna's
sinds 1981 voorziet van prachtige foto's, wordt
in 1991 doorditfonds geëerd.
Het boek en de Sterna's zijn het gezicht naar
buiten van de Vogelwacht, zeer belangrijk zijn
echter ook de vele protesten, bezwaarschriften
en betogen op hoorzittingen door het bestuur
en waarvan de stukken berusten in de archie
ven van gemeente, waterschap, provincie en
rijksoverheid. Het succes van de acties tegen
voorgenomen wegen door het Domaniale bos
en door de Schelphoek maakt het bestuur dui
delijk. dat je vaak je gelijk niet haalt bij ge
meente of provincie, maar wel bij de hogere
overheid in Den Haag.
In 1976 krijgt de Vogelwacht signalen uit
kringen rond het kabinet dat een aan wijzing tot
beschermd natuurmonument wordt voorbe
reid voor de Kop van Schouwen. Het wordt van
groot belang geacht, dat er een reactie uit de
streek komt ter ondersteuning van deze be-
leidbeslissing van de minister. Dit is de achter
grond van de dubbele Sterna 1977-1/2 "Tussen
duin en polder", die aandacht vraagt voor het
kwetsbare binnenduinlandschap op de over
gang tussen de hoge kustduinen en de polder.
Juist hier is een sterke concurrentie tussen na
tuur-, recreatie- en landbouwbelangen om de
beschikbare ruimte. De Slerna-artikelen heb
ben grote invloed op de besluitvorming. De
campings realiseren in hoog tempo nog vaak il
legale uitbreidingen om buiten de aanwijzing
te vallen, maar uiteindelijk komt er een halt
20
