Voorwoord Altijd is het mensdom gefascineerd geweest door alles wat vliegt. Wij mensen wilden dat óók. Een beetje is het ons gelukt: wij vliegen de oceanen over en we weten andere hemelli chamen te bereiken. Met veel kabaal en veel misbaar weliswaar, maar ook daarvoor zullen we een oplossing vinden. In de jaren dertig exploiteerde de KLM 's zomers een luchtlijntje Waalhaven-Haamstede-Souburg-Knokke en terug. Met Fokker-vliegtuigen, waarin je het raampje open en dicht kon draaien. Op het vliegveld Haamstede werden de passagiers ge wogen op een weegschaal,zoals toen in gebruik bij de landbouw. De passagiers werd met het oog op een goede balans links en rechts een plaats in het vliegtuig aangewezen. Maar het échte vliegen, zoals vogels, zullen we nooit kunnen. Zo zijn we niet geschapen. Vondel zei het al: Wie nu een vogel worden wil, Die trekke veren aan. In Vondels tijd werden de vogels nog niet beschermd, nu wél. Vijftig jaar al houdt de Vogel wacht zich daarmee op Schouwen-Duiveland intensief bezig. De natuur is er gaandeweg bijgekomen, naarmate die ook aangetast werd. Met tegenslagen, maar ook met grootse re sultaten. Johannes Vijverberg was er de pionier en grondlegger van, nog voordat de Natuur- en Vo gelwacht werd opgericht. Hij was hoofd van de school in Noordgouwe.Tegelijk was hij een hartstochtelijk liefhebber van de vogelrijkdom op Schouwen-Duiveland. Na schooltijd pakte hij in de jaren twintigen dertig zijn ingenieuze fotografische apparatuur en zijn fa meuze katoenen tentje in zijn auto (want hij was een modern mens) en reed over de slecht begaanbare wegen naar plaatsen waar zijn dierbare vogels konden worden waargenomen en gefotografeerd. Mogelijk ongewild heeft hij veler ogen geopend, ook buiten het eiland. Hoe dan ook.de Natuur- en Vogelwacht zette dat werk op voortreffelijke wijze voort, be perkte zich niet tot het waarnemen van vogels en de natuur, maar ontwikkelde zich zonodig tot een "actiegroep".gewapend met denkbeelden die dikwijls niet dezelfde waren als die van de overheid. Diepe sporen het de overstromingsramp van 1953 achter. Negen maanden lang was het ei land blootgesteld aan de zoute eb-en vloedstroom. Een wonder was het dal de bevolking daarna terugkeerde naar haar voorheen zo vertrouwde plek. De verlaging van de grondwa terstand -dankzij intensievere bemaling- vond algemene bijval. De verdroging van de dui nen, door welke oorzaak dan ook,die zich toen óók ging manifesteren had echter dramati sche gevolgen. De vogels verheten hun paradijs: de elegante Kluut, de luidruchtige Grutto, de bedrijvige Scholekster.de Kievit met zijn capriolen.de talrijke variëteiten van eenden, en zo meer. Uitnaam vanzéér velen wensen mijn vrouw en ik de Natuur- en Vogelwacht Schouwen- Duiveland geluk met haar vijftigjarig bestaan. En wie zou niet uit de grond van zijn hart wil len,dat de onvolprezen Sterna tot in lengte van jaren mag voortbestaan? A mersfoort, 8 november 1999 Mr. F.Th. Dijckmeester Oud-burgemeester van Zierikzee 4

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1999 | | pagina 4