kruispunt van vaarwegen uit Haamstede, Noordwelle.Ellemeel, Renesse.Scharendijke, Eikerzee,Brouwershaven en Zierikzee. Moor- iaanshoofd ligt tactisch op de routema een paar uur bomen is een tussenstop geen overbodige luxe. Je krijgt er bovendien dorst van. aldus Abraham. Nou die dorst blijkt lesbaar want Mooriaanshoofd blijkt ontstaan te zijn rond de plaatselijke herberg! En daar is het goed toe ven als ik zo rond mij heenkijk in die uitspan ning. Abraham -wal is het toch een fantasti sche gids- weet te vertellen dat de naam Mooriaanshoofd ongetwijfeld gekozen is omdat alles wat exotisch klonk in de 17e eeuw populair was. En zeker gold dat voor Afrika. De inwoners van dit continent werden immers morianen genoemd. Aan een paar tafels in de herberg worden zowel geanimeerde als serieuze gesprekken gehouden als ik de gezichten bekijk. Links van ons bespreken een paar veehouders de proble men met de runderpest, die een ware plaag vormt. De gasten aan de tafel achter ons halen herinneringen op van een jaar of tien geleden over de spanningen tussen patriotten en de orangisten. Ik begrijp dal in november 1786 in Zierikzee een treffen tussen de partijen plaats vond. De oranjeaanhang was groot onder de boeren, welke zich ergerden aan de patriotti sche kliek in Zierikzee. Begin november 1786 kwam een groep patriotten terug van een steunbetuiging in het Sticht in Utrecht.Ter pro vocatie van de orangisten droegen ze veder bosjes op de hoed. Wekelijks kwamen de oran- jegezinden tesamen in herberg "De drie Morianen" in Zierikzee. Daar werd een ant woord verzonnen op de provocatie. Zondag 12 november 1786 werd in of bij verschillende kerken (met patriottische kerkleiding) in Zie rikzee opzichtig oranje gedragen door de oran gisten! Als antwoord hierop liet de burgemees ter een 'Oranjeverbod" invoeren en op alle poorten werd deze bekendmaking aangeplakt. Op marktdag 16 november stonden bij alle poorten gerechtsdienaars om ieder die oranje droeg te noodzaken dit af te leggen. De oranje gezinde boeren die ter markt gingen weiger den, ondanks de waarschuwing dat "patrouil les de stad doorkruisten en dat weigering 50 onaangename gevolgen zou hebben". Maar de balj uw, omgeven door een schare gewapenden dwong de boeren de oranjeversierselen te ver wijderen. Echter, de boeren verzamelden zich in De drie Morianen en daar kwamen de lon gen los Na enige tijd kwamen ze onder luid hoera- en 'Oranje Boven" naar buiten. Ze ver oorzaakten beweging in de stad! De ijlings ge waarschuwde baljuw werd aangeraden krijgs- bezettingin te zetten. Een fikse knokpartij was het gevolg, waarbij de boeren door overmacht het onderspit delfden.Twee voormannen wer den gearresteerd en in hel Gravensteen inge sloten. Door de inmiddels teruggetrokken boeren werd 'krijgsraad' gehouden in De drie Morianen. Alle boeren van Schouwen moesten gemobiliseerd, bewapend en optrekken naar Zierikzee om de makkers te bevrijden! Zierik zee riep de hulp in van de hoge Zeeuwse auto riteiten om de boerenopmars te stuiten. De lei ders van de orangisten stelden de opmars even uit om hel antwoord af te wachten. Dit bleek een goede keuze: Zierikzee kreeg op'beleefde maar besliste' wijze nul op request. Bovendien werd aangeraden het 'oranjeverbod' en de pu blicaties op te heffen. Het oranjegevoel zou niet lang duren. In 1789 vond de Franse revolutie plaats. In 1795 werd Nederland bezet door de republikeinse Fransen onder leiding van Napoleon. Stadhou der Willem III vluchtte naar Engeland. Pas in 1815. toen Napoleon letterlijk zijn Waterloo vond en voorgoed verbannen werd, keerde de stadhouder terug en gloorde er hoop voor de oranjegezinde boeren Op naar Zierikzee De tijd vliegt en we moeten nog een flink stuk naar Zierikzee. We stappen dus weer in de 'schute' en steken van wal. We varen nu vlak langseenstolpboerderij.waarzeker een tiental Boerenzwaluwen regelmatig in- en uitvliegt. Duidelijk is te zien dat rond de boerderij een lage kade ligt. De functie hiervan is me inmid dels wel duidelijk in dit natte deel van het ei land, meld ik Abraham. Hij voegt er aan toe dal

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 1999 | | pagina 50