Broedvogels van het Watergat
Ligging van het onderzochte gebied (donker omrand).
Ted C.J. Sluijter en Theo de Kuiper
Vanaf 1993 verrichten auteurs broedvogelonderzoek in het Watergat. In deze bijdrage
doen wij verslag van onze bevindingen in de jaren 1993 t/m 1999 en vergelijken onze
resultaten met eerdere onderzoeken in dit gebied. Deze onderzoeken werden o.a. gehou
den door A.M.M. van Haperen in 1975 en J.W.Vergeer in 1986.
Terrein
Het door ons onderzochte terrein (zie fig 1is
gelegen in de Oosterenban van Schouwen, ten
Noordwesten van Renesse. Het gebied is te berei
ken via de Hoogenboomlaan. Het laatste stuk van
deze laan doorsnijdt precies de twee onderzochte
delen. Het oostelijk van de laan gelegen terrein is
voor een belangrijk deel een voormalige elzen-
hakhoutcultuur. Nog steeds is de Zwarte Els hier
een bepalende soort, hoewel er een flinke opslag
is van o.a. Zachte Berk.Ten zuiden van deze hak-
houtcultuur lag voorheen een schaars begroeid
terrein. Opslag van met name Berk en af en toe
een zeer dicht braamstruweel heeft dit terrein ge
deeltelijk in (laag) bos veranderd. Hier en daar
komen echter nog open plekken voor.
Ten noorden van de elzenhakhoutcultuur gaat
het gebied via een vochtig deel met een afwate-
ringsslool over in vroongrasland. Rond de sloot
groeit veel Riet. Gele Lis. Katteslaart en Dotter
bloem.
Westelijk van de laan ligt een nat en zeer laag
gelegen gedeelte. Voor de helft bestaat dit uit gras
land 'duinweide' met volop opslag van o.a. Kruip
wilg, maar ook veel vochtminnende planten als
Gele Lis.
De andere helft wordt ingenomen door de een
denkooi met omringend geboomte met Abeel.
Wilgen Els als bepalende soorten.
Geschiedenis
Het Watergat heeft een buitengewoon interes
sante geschiedenis. Al in de Middeleeuwen werd
het gebied extensief agrarisch gebruikt. In dit
natte gebied werden daartoe greppels gegraven.
Met de uitkomende grond, gewoon arm zand.
74