over hun vondsten van nesten van Morinellen in de Flevopolders in de zestiger jaren...het ongelo felijke dat gebeurde! En kijk naar reacties van in het voorjaar bij Breskens samengedromde voge laars bij de passage van Morinellen. Vijf stuks op 2 mei 2001 om 8.55 uur. laag recht over de telpost, brachten het gezelschap vogelaars prompt tot in getogen hoeraatjes, onderlinge schouderklopjes en felicitaties. Peter.juist bezig aan een uiteenzet ting tegenover een verslaggeefster van een lande lijk ochtenblad aan welke emoties Breskensvoge- laars het hoofd moet bieden, had zich geen beter voorbeeld kunnen wensen. 'Er waren erbij die hadden tranen in hun ogen' schreef de journaliste later in haar verslag. Waarom? Is het de luister die zeldzame soorten omgeeft? Samen met een dosis uitstraling die broedvogels van subarctische ge bieden altijd extra hebben? Of dat verenkleed in de kleuren van de toendra? Zeker spreekt aan dat Lahol een vogel is van wijde verten... om te broe den, voorzijn stopplaatsen tijdens de trek en om te overwinteren. Of toch het adagium van de tam heid. de emoties van Bengt Bergs' 'Lahol. kleine vriend?" weer is haar laatste wijde verten op te ruimen, kom je dan misschien nog even aan de grond, een paar dagen, een paar uur. Als die 13 op 14 mei 1998 bij de Reigersweg in Zuidelijk Flevoland. Eloog uit het zuiden aankomend, scherp getekend tegen de blauwe meilucht.een paar zwenkingen, dan in vallend. Ruim een uur aan de grond, dan weer door: a Trip of Dotterel Resting on Spring Migra tion'. de fijne schildering van de Schot Donald Watson in zijn 'One Pair of Eyes'. Voldoende afstand genomen, kom ik langzaam overeind. De entourage van de cultuursteppe komt weer in beeld. Contouren die ieder najaar dichterbij blijken te zijn gekomen. Tot ook deze laatste vlakte aan de beurt zal zijn. Wat dan? Zal dan ook weer op die Tweede Maasvlakte jaren lang een vlakte liggen die Morinellen bereid zijn te aanvaarden als pleisterplaats? Zoals destijds deze.na liquidatie van De Beer? 'Nogmaals goede reis,jij kleine fijne vogel.Tot volgend jaar mei. Op die paar plaatsen waar in dit land nog sprake is van wat horizon,zal ik dan naar je uitzien'. De Morinelplevier van de Maasvlakte is nog wat dichterbij gekomen. Weer als vroeger verbaas ik mij over het grote oog. 'Trogen', schreef Bengt Berg... trouwhartig. Ja, trouwhartig. Het verhaal van Mustafa El Mech,chauffeur in Marokko. Mu stafa wees zonder aarzeling in een vogelgids de Morinelplevier aan. Hij kende de soort goed. Want veel gingen er door zijn handenop dagen dat hij Italiaanse geweerdragers moest rijden naar steenvlakten aan de voet van de Hoge Atlas in zijn land. Italiaanse jagers die 's winters specia le jachtexpedities uitrustten om Morinelplevie- ren te bemachtigen. Toen Mustafa zijn verhaal vertelde, welde een doffe woede op, een verlan gen om met een bot mes langdurige tatoeages uit te voeren. De kleine vogel alle goeds toewensend in zijn winterkwartier bij de Hoge Atlas begin ik lang zaam terug te kruipen.'Goede reis, Lahol'. Hope lijk ben je bij die paar groepjes Morinellen die over een maand of acht over dit land ijlen. Op weg naar de fjelden. Over Breskens, het platte van Schouwen, over Eijerland op Texel, de Lauwer smeer of over Flevoland. En ondanks dat deze onder horizonangst lijdende natie driftig in de boven: Vogel van wijde verten, óók op stopplaatsen tijdens de trek. De Beer, hoek Zuidslik en Groene Strand. Rechts, over hel niet zichtbare Brielsche Gat,bomen van het dorp Oostvoorne. Foto uil 1949 door Frans P.J. Kooijmans. onder: Morinelplevier. Dc Beer. 12 september 1949. Foto: Frans P.J. Kooijmans. 56

Tijdschriftenbank Zeeland

Sterna | 2001 | | pagina 26