over hun vondsten van nesten van Morinellen in
de Flevopolders in de zestiger jaren...het ongelo
felijke dat gebeurde! En kijk naar reacties van in
het voorjaar bij Breskens samengedromde voge
laars bij de passage van Morinellen. Vijf stuks op 2
mei 2001 om 8.55 uur. laag recht over de telpost,
brachten het gezelschap vogelaars prompt tot in
getogen hoeraatjes, onderlinge schouderklopjes
en felicitaties. Peter.juist bezig aan een uiteenzet
ting tegenover een verslaggeefster van een lande
lijk ochtenblad aan welke emoties Breskensvoge-
laars het hoofd moet bieden, had zich geen beter
voorbeeld kunnen wensen. 'Er waren erbij die
hadden tranen in hun ogen' schreef de journaliste
later in haar verslag. Waarom? Is het de luister die
zeldzame soorten omgeeft? Samen met een dosis
uitstraling die broedvogels van subarctische ge
bieden altijd extra hebben? Of dat verenkleed in
de kleuren van de toendra? Zeker spreekt aan dat
Lahol een vogel is van wijde verten... om te broe
den, voorzijn stopplaatsen tijdens de trek en om te
overwinteren. Of toch het adagium van de tam
heid. de emoties van Bengt Bergs' 'Lahol. kleine
vriend?"
weer is haar laatste wijde verten op te ruimen,
kom je dan misschien nog even aan de grond, een
paar dagen, een paar uur. Als die 13 op 14 mei 1998
bij de Reigersweg in Zuidelijk Flevoland. Eloog
uit het zuiden aankomend, scherp getekend tegen
de blauwe meilucht.een paar zwenkingen, dan in
vallend. Ruim een uur aan de grond, dan weer
door: a Trip of Dotterel Resting on Spring Migra
tion'. de fijne schildering van de Schot Donald
Watson in zijn 'One Pair of Eyes'.
Voldoende afstand genomen, kom ik langzaam
overeind. De entourage van de cultuursteppe
komt weer in beeld. Contouren die ieder najaar
dichterbij blijken te zijn gekomen. Tot ook deze
laatste vlakte aan de beurt zal zijn. Wat dan? Zal
dan ook weer op die Tweede Maasvlakte jaren
lang een vlakte liggen die Morinellen bereid zijn
te aanvaarden als pleisterplaats? Zoals destijds
deze.na liquidatie van De Beer? 'Nogmaals goede
reis,jij kleine fijne vogel.Tot volgend jaar mei. Op
die paar plaatsen waar in dit land nog sprake is van
wat horizon,zal ik dan naar je uitzien'.
De Morinelplevier van de Maasvlakte is nog
wat dichterbij gekomen. Weer als vroeger verbaas
ik mij over het grote oog. 'Trogen', schreef Bengt
Berg... trouwhartig. Ja, trouwhartig. Het verhaal
van Mustafa El Mech,chauffeur in Marokko. Mu
stafa wees zonder aarzeling in een vogelgids de
Morinelplevier aan. Hij kende de soort goed.
Want veel gingen er door zijn handenop dagen
dat hij Italiaanse geweerdragers moest rijden
naar steenvlakten aan de voet van de Hoge Atlas
in zijn land. Italiaanse jagers die 's winters specia
le jachtexpedities uitrustten om Morinelplevie-
ren te bemachtigen. Toen Mustafa zijn verhaal
vertelde, welde een doffe woede op, een verlan
gen om met een bot mes langdurige tatoeages uit
te voeren.
De kleine vogel alle goeds toewensend in zijn
winterkwartier bij de Hoge Atlas begin ik lang
zaam terug te kruipen.'Goede reis, Lahol'. Hope
lijk ben je bij die paar groepjes Morinellen die
over een maand of acht over dit land ijlen. Op weg
naar de fjelden. Over Breskens, het platte van
Schouwen, over Eijerland op Texel, de Lauwer
smeer of over Flevoland. En ondanks dat deze
onder horizonangst lijdende natie driftig in de
boven:
Vogel van wijde verten, óók op stopplaatsen tijdens de
trek. De Beer, hoek Zuidslik en Groene Strand. Rechts,
over hel niet zichtbare Brielsche Gat,bomen van het dorp
Oostvoorne. Foto uil 1949 door Frans P.J. Kooijmans.
onder:
Morinelplevier. Dc Beer. 12 september 1949.
Foto: Frans P.J. Kooijmans.
56