Op stap
Het ruime hemelrond
Een augustusdag vogels kijken in de Delta eindigt vrijwel altijd in 'De Visarend'. De kans
is dan groot vanuit die waarnemingshut de glorieuze vogelsoort waaraan het bouwsel
zijn naam ontleent, boven het Ventjagersgaatje in actie te zien. In die weken heeft de
vogelaar de hut zelden voor zich alleen. Want augustus is de maand van het Ventjager-
visarendtoerisme.
Naar'de Visarend' om de Visarend is inmiddels
een begrip, vooral bij lieden die door gedrag, kle
dingkeuze en opmerkingen er blijk van geven bui
ten hun visarenduitstapje minder naar vogels om
te kijken dan de harde kerners.die 'De Visarend'
eigenlijk als hun tweede woning beschouwen.
Toegegeven, de toeristenstroom die in de nazo
mer richting Ventjagersplaat gaat, is vooralsnog
niets vergeleken met hetgeen zich in januari 1971
in Midden-Brabant afspeelde. Opgeklopt door
media trok tijdens een weekeinde een ontsnapte
Bengaalse Gier zestigduizend giertoeristen. Die
kregen niet veel meer te zien dan een beweging
loos silhouet in een boomtopje zodat, ook al door
urenlang ergernis in files, voor deze landgenoten
het gierenuitstapje uitliep op een anticlimax. Ge
voel van mededogen met ontheemden kan de Ne
derlander niet worden ontzegd, hetgeen er toe
leidde dat de velden rondom dat boompje bezaaid
raakten met kadavers van huisdieren, daar gede
poneerd om de Bengaalse Gier erdoorheen te sle
pen dan wel in actie te zien. Duister bleef of die
kippen, biggen en katten speciaal om het leven
waren gebracht om te dienen als gierenaas. Maar
de gang van zaken rond 'De Bengaalse Gier van
Dorst' leidde ertoe dat ik thans, ruim dertig jaar
later, voorbereid ben op visarendtoeristen die
koikarpers meevoeren. Met het voornemen deze,
in de hoop daarmee pandion te verleiden tot spec
taculaire stootduiken front hut, vóór de optrek te
water te laten.
Boeiend is het te observeren hoe in de hut aan
wezige vogelaars reageren op de entree van visa
rendtoeristen. Gaat het om groepjes lieden die.
gehuld in detonerend tenue, luidruchtig binnen-
drommen en, op verkeerde toon.botweg informe
ren 'of die Visarend te zien is", dan hebben ze wei
nig kans op medewerking, ook al heeft iedere
harde kerner er een in de telescoop. Eens gaf een
vaderfiguur een hem vergezellend kringetje tie
ners visarendonderricht door de stootduiken op
brasems die een exemplaar front hut ten beste gaf,
te begeleiden met luidkeels geuite yells, die het
goed gedaan zouden hebben op een hockeyveld,
maar in een vogelhut misplaatst zijn. Een vogelaar
die aan te zien was al veel te hebben geslikt, on
derbrak het koortje door in de gebiedende wijs
meervoud het stel de kortste weg van 'De Vis
arend" naar 'De Efteling' aan te geven. Komt ech
ter iemand binnen op een wijze alsof het heilige
der heiligen wordt binnengegaan, het woord 'Vis
arend' eerbiedigfluisterend op de lippen, dan is de
kans groot dat ter plekke aanwezige deskundigen
die persoon omgaand inwijden in de actuele vis
arendgeheimen. Zo trad eens een niet weg te cijfe
ren jongedame binnen die zich liet vergezellen
door een man uit een oudere leeftijdsklasse, waar
van al snel duidelijk werd dat het haar vader be
trof. Aan de bereidwilligheid waarmee de aanwe
zige vogelaars het meisje via hun telescopen lieten
genieten van een Visarend, was de charme van de
vrouwelijke visarendfan niet vreemd. De man
stond wat houdingloos terzijde.Toen ze vertrok
ken voegde Ben hem toe 'als ik u was zou ik haar
direct een telescoop geven'.
Traditiegetrouw eindigde woensdag 8 augustus
2001 weer bij de Ventjagersplaat. Visarenden lie
ten vooralsnog verstek gaan, maar de hut bood
wel zicht op ander moois. Door de telescopen het
vogelpanorama doornemend, klonk op het toe
gangsvlonder buiten het geluid van haastige voet
stappen, waarna de deur snel maar omzichtig
werd geopend en gesloten. Een man was binnen
gekomen, gekleed in jacquet, met verder voor
beeldig gepoetste zwarte puntschoenen, wit over
hemd, zwarte stropdas en toch een verrekijker
om. Extra onderstreept door de bril, gaf de ge
laatskleur aan dat aanzienlijk meer tijd werd
36
